Seven Spot

Ναι είναι αλήθεια. Με τα εκατομμύρια που βγάζω από το blog εξαγόρασα τη γνωστή αλυσίδα ενοικιάσεων ταινιών Seven και τη μετονόμασα σε Seven Spot. Τι Seventh, τι Seven. Ο έρωτας, ο βήχας και το χρήμα δεν κρύβονται..

προΚαλοκαιρινή γκρίνια

Ήρθε το καλοκαίρι. Ημερολογιακά όχι, ουσιαστικά ναι. Μίνι καύσωνας, ανυπόφορη κατάσταση στο κέντρο, πολύ ήλιος. Έχει και ένα θετικό για τους άρρενες, ότι έχει ομορφύνει η πόλη. Ιφ γιου νόου γουάτ άι μιν ;) Αλλά κι αυτό κακό είναι στην τελική γιατί αυξάνεται η θερμοκρασία :P
Όπως διαπιστώνει κάποιος η θεματική αλληλουχία των post είναι ότι να ναι όπως και οι διαθέσεις του διαχειριστή του blog. Φαίνεται εξάλλου κι από το playlist (ακούστε και τίποτα σκληρό ρε). Τι σχέση έχει το hard rock των Scorpions με το epic/black των Bathory και αυτά με το doom των Corrosion of Conformity..

ΑΓΓΕΛΙΑ: Ζητείται άτομο μεταλλικών καταβολών για να έρθει για παρέα στη συναυλία των Metallica στη Σόφια στις 25 Ιουλίου. Τιμή εισιτηρίου μόνο 30€! Creeping deeeeatha!

The Distance

Οι δυο ιστορίες που θα αναφερθώ ίσως γίνει αντιληπτό από τους γνωστούς μου για ποιους πρόκειται αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Και οι δύο έχουν κοινό ότι πρόκειται για ζευγάρια που ήταν για καιρό χώρια. Λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων (ανάθεμα το δημόσιο) αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν. Τουλάχιστον ένας από τους δύο έφυγε από τη Θεσσαλονίκη με αποτέλεσμα τα πράγματα να γίνουν δύσκολα. Και σε μια νεαρή ηλικία που τα πράγματα είναι ρευστά όλα μπορούν να συμβούν. Όποιος το χει ζήσει αντιλαμβάνεται πόσο δύσκολο είναι, ειδικά όταν είναι παρατεταμένο. Εδώ είναι όμως που λένε "άμα υπάρχει αγάπη". Κι αυτό γιατί από τη νέα χρονιά τους τα φερε καλά η τύχη/μοίρα (για του λόγου το αληθές το βύσμα) και θα βρίσκονται μαζί. Εγώ εύχομαι να μην τους ξανατύχει να απομακρυνθεί ο ένας από τον άλλον και αφού άντεξαν τα δύσκολα τώρα έρχονται τα πιο εύκολα.
Βέβαια γνωρίζω και άλλες δύο περιπτώσεις που η απομάκρυνση έφερε και τη διάλυση. Όλα μέσα στη ζωή είναι και αν δεν υπάρχει αυτό που λέγαμε πιο πριν, τότε δεν αντέχει η σχέση... Και για να κλείνω, επειδή μια φίλη είναι να φύγει κι αυτή σε λίγο καιρό, αν αξίζει θα αντέξει αυτό που έχει. Αν όχι...

Φωτοpost

Ώρα για ένα ακόμη φωτοpost. Σε αυτό δεν τίθεται θέμα παρατηρητικότητας. Και οι τρεις φωτογραφίες αν τις δεις είναι νορμάλ, αλλά το από που τραβήχτηκαν τις κάνει ενδιαφέρουσες. Πχ η δεύτερη λες και είναι από νησί, αλλά δεν είναι. Give it a shot
(Η τέταρτη είναι bonus :P)

Καρδίτσα

Σα να γράφω πολύ στο blog τελευταία και η υπερβολή δεν είναι συνήθως καλή (Τι είπα πάλι ο φιλόσοφος;). Έτσι είναι αν κάθεσαι πολύ ώρα στο PC. Τέλος πάντων μια ερώτηση ήθελα να κάνω (γι αυτό και ο παραπάνω πρόλογος): χάζευα στο google analytics κάποια πράγματα. Ένα από αυτά είναι από που επισκέπτονται το σάιτ. Μην ανησυχείτε δε δείχνει τις διευθύνσεις σας! Η συντριπτική πλειοψηφία των επισκέψεων είναι φυσικά από Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Όμως ένα 10% είναι από Καρδίτσα. Μου φαίνεται περίεργο γιατί δεν έχω σχέσεις με αυτή την πόλη. Έτσι από περιέργεια όσοι μπαίνουν από κει ας σηκώσουν το χέρι.
Ίσως πάλι και να ναι κανένα bug του analytics...

15+1 Ταινίες

Σε ένα μήνα, 16 ταινίες. Μήπως θα πρέπει να με προβληματίζει; Μα αφού μ' αρέσει να βλέπω ταινίες! Πάντως επειδή ψιλοξέμεινα από καλές, πείτε καμιά ιδέα. (Όχι γαμοπεριπέτειες!)

• Beowulf
  Όταν είχε βγει είχε κάνει αίσθηση λόγω της μεγάλης χρήσης τεχνολογίας. Οι ηθοποιοί φαντάζουν βγαλμένοι από παιχνίδια υπολογιστών. Το θέμα της είναι ο μύθος του Beowulf. Για παραμύθι καλή είναι, για κάτι περισσότερο δύσκολα.
  
• The Hitcher
  Θρίλερ της δεκαετίας του 80. Που σημαίνει ότι κάπου ξεφεύγει, κάπου γίνεται τόσο υπερβολικό που τελικά χάνει. Έχει βγει και remake, το οποίο θεωρείται χειρότερο.
  
• There Will Be Blood
  Προϋποθέσεις για καλή προβολή: Μεσημέρι, ήλιος, φραπές, ραστώνη. Εκτός από τον Day-Lewis που είναι εγγύηση τίποτα ιδιαίτερο. Επιμύθιο ότι τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία.
  
• 21
  Φοιτητές με τον καθηγητή τους στη Βοστόνη δημιουργούν μια ομάδα black jack, πάνε στο Las Vegas και τα κονομάνε. Τι κάνεις τόσο καιρό στη Βοστόνη ρε Βαγγέλη;
  
• Goya's Ghosts
  Εποχής με τον Bardem και την Portman. Ωραίες εναλλαγές σε ένα δύσκολο περιβάλλον υπό την επίδραση της καθολικής εκκλησίας. Αν δεν έχετε βαρεθεί τα έργα εποχής δείτε το.
  
• Les Rivières Pourpres (The Crimson Rivers)
  Αστυνομικό θρίλερ. Το ψαχνα καιρό γιατί είχα ακούσει καλά λόγια. Καλό ήταν αλλά ίσως περίμενα περισσότερα. Δηλαδή το 2ο μέρος που δεν θεωρείται τόσο καλό, δεν θα το προτιμήσω.
  
• Silent Hill
  Μου φανήκε ενδιαφέρον για θρίλερ, γι αυτό το βρήκα. Μέχρι τη μια ώρα το είδα, μετά το τρεξα γιατί ήταν ότι να ναι. Μάλλον προοριζόταν μόνο για όσους γουστάρουν το σχετικό παιχνίδι.
  
• I 'm Not There
  Το θέμα της είναι η ζωή του Bob Dylan. Είναι από τις ταινίες που τις κοιτάς αλλά σκέφτεσαι άλλα πράγματα. Καλές οι ερμηνείες αλλά δεν τη βοηθάει η δομή και η ροή της.
  
• 4 luni, 3 saptamâni si 2 zile (4 Months, 3 Weeks and 2 Days)
  Στη Ρουμανία την εποχή του Τσαουσέσκου δεν ήταν εύκολο για μια γυναίκα να κάνει έκτρωση. Ο ρεαλισμός και η ωμότητα της ταινίας σε κερδίζει με το παραπάνω.
  
• Mar Adentro (The Sea Inside)
  Φοβερή ερμηνεία από έναν αγνώριστο Bardem. Παραπληγικός για δεκαετίες προσπαθεί να του κάνουν ευθανασία. Πραγματικά πολύ δυνατή ταινία.
  
• The Heartbreak Kid
  Από τους συντελεστές του Κάτι τρέχει με τη Μαίρη, μια πολύ καλή κωμωδία. Αποφεύγει πολλά κλισέ, είναι έξυπνη και σε καμιά περίπτωση χοντροκομμένη.
  
• Fargo
  Ταινία των αδερφών Coen, με το χαρακτηριστικό τους στυλ. Πως μπορεί εξαιτίας ενός βλάκα να ξεκληριστεί τόσος κόσμος. Βασισμένο σε αληθινή ιστορία.
  
• Closer
  Δυο ζευγάρια που περιπλέκονται, μπλέκονται, ξεμπλέκονται. Ωραία η ματιά της στις σχέσεις αν και σχεδόν καταλήγει ότι all is about sex.
  
• Μια Μέλισσα τον Αύγουστο
  Από τις πιο καλές ελληνικές κωμωδίες. Δεν βασίζεται όπως οι περισσότερες στις χοντράδες, αλλά ρίχνει μια ουσιαστική ματιά της στις σχέσεις και το πραγματικό πρόσωπο των ανθρώπων. Δεν το περίμενα από τον Αθερίδη.
  
• The Big Lebowski
  Ένα ρεμάλι και χαρακτηριστικός τεμπέλης μπλέκει σε περιπέτειες όταν πάει να βγάλει εύκολο χρήμα. Απίστευτος το κολλητάρι του ο Walter.
  
• Cloverfield
  Ταινία καταστροφής στη Νέα Υόρκη από ένα τεράστιο τέρας. Ποιότητα :P Αυτό που την διαφοροποιεί είναι η οπτική της και καταφέρνει να την κάνει ενδιαφέρουσα και πετυχημένη. Δε λείπουν όμως τα πολλά κλισέ.

KISS - Live in Terra Vibe

Μετά την ιστορική ανταπόκριση των Maiden από τη Βοστόνη, μία ακόμη αλλά από πιο κοντά. Ο πρώην μεταλλοσκυλάς και νυν ποζεράς Ζιαμπαράκος παρευρέθηκε στη συναυλία των KISS στη Μαλακάσα και μας μεταφέρει εντυπώσεις. Ελπίζω κάτι ανάλογο να γίνει και με τις άλλες ποζεριές που θα παραβρεθεί (Def Leppard, Whitesnake, Kylie Minogue :P).

Τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Από τη μία ένα ιστορικό συγκρότημα που περίμενα χρόνια να δω και από την άλλη ο λίγος κόσμος (για τέτοιου μεγέθους όνομα) που ήρθε. Το support ήταν ένα νέο συγκρότημα από τις ΗΠΑ που ονομάζεται Cinder Road και οι οποίοι παίζουν στο στυλ των Bon Jovi. Πρέπει να έπαιξαν περίπου 40-45 λεπτά αλλά ο κόσμος ήταν παντελώς αδιάφορος (αν και κατά την άποψή μου δεν τους άξιζε).
Ώρα 9 και κάτι και οι KISS εμφανίζονται με το γνωστό intro (πρόσθεσέ το εσύ να δω και τις γνώσεις σου (απάντηση Seventh Son: το Carmina Burana; :P)). Το setlist σχεδόν όμοιο με του Alive Ι, τουλάχιστον μέχρι το encore. Ο κόσμος φάνηκε να μην ξέρει αρκετά κομμάτια και έτσι οι αντιδράσεις ήταν χλιαρές (για KISS συναυλία). Τα 2 τελευταία κομμάτια του κανονικού set είναι τα Black Diamond και Rock 'n' Roll All Nite και κάπου εκεί ξεκινάει το πραγματικό party! Στο encore παίζουν κατά σειρά: Shout It Out Loud, Lick It Up, God Of Thunder, I Was Made for Lovin' You, Love Gun & Detroit Rock City! Πανικός φίλε! Γκόμενες πάνω σε ώμους, χοροπήδημα, τραγούδι μαζί με το συγκρότημα (ο Stanley άρχισε να τα φτύνει!).
Συμπερασματικά ένα τυπικό live των KISS. Είχε απ' όλα: αίματα από τη γλώσσα του Simmons (πριν το God Of Thunder), φλόγες από το στόμα του, τμήματα της σκηνής να ανεβοκατεβαίνουν, πυροτεχνήματα, φωτιές. ROCK 'N' ROLL PARTY!

Παπακωνσταντίνου, Μαχαιρίτσας, Ζουγανέλης, Μπουλάς, Σταρόβας - Πύλη Αξιού

Συνήθως κάνω αναφορές σε metal συναυλίες και όχι σε όποιο live τύχει να παραστώ. Νομίζω όμως ότι το συγκεκριμένο ίσως ενδιαφέρει αρκετό κόσμο που σκέφτεται να πάει.
Δε θα κάνω αναλυτική παρουσίαση. Όλοι οι καλλιτέχνες στο χρόνο που είχαν κατάφεραν να σταθούν σε σημαντικές στιγμές του ρεπερτορίου τους. Ο Μπουλάς για παράδειγμα μας θύμισε το Μπανάκι-Μανάκι! Ο Παπακωνσταντίνου αν και δεν είπε το κλασσικό Ελλάς, τραγούδησε τον Στρατιώτη και τον Τρίτο Παγκόσμιο. Κορυφαίο το ντουέτο του Σταρόβα με τον Μπουλά στο Μονακό του πρώτου :D Πάρτε μια γεύση

Εκτός από το μουσικό μέρος υπήρχε και το καθαρά σατυρικό. Εκεί ήταν που απογειωνόταν. Ειδικά ο Ζουγανέλης αφιέρωνε.
Εν κατακλείδι, αν και ακριβό το μπουκάλι, αξίζει με το παραπάνω. Αυτό τον καιρό δεν υπάρχει και κάτι καλύτερο στη νυχτερινή διασκέδαση (πίστας) της πόλης. Άντε πριν ζεστάνει πολύ ο καιρός και δεν είναι για μέσα.

Στους ρυθμούς του τελικού

Εδώ και καιρό το ποδοσφαιρικό τμήμα του Άρη ζει στους ρυθμούς του τελικού του Σαββάτου. Από την Τετάρτη και όλη η πόλη. Χαμός με τα εισιτήρια (μήπως περισσεύει σε κανέναν καλό χριστιανό;), η προετοιμασία, τα συνθήματα, η προσμονή έχει φέρει τον ενθουσιασμό στα ύψη. Μου θυμίζει παραμονές τελικού στο Euro που αν και outsider όλοι πηγαίναμε μες την τρελή χαρά. Άντε να δούμε. To be continued...

Update 16/5 - 20:50
Ο Ολυμπιακός μπορεί να δίνεται η αίσθηση ότι είναι χαλαρός ως αδιάφορος αλλά δεν ξέρω καμιά ομάδα να πηγαίνει σε τελικό για την πλάκα της. Πόσο μάλλον όταν πρόεδρος της είναι ο Σωκράτης Κόκκαλης.
Ο Άρης θα κατέβει με πολλές προσδοκίες από τον κόσμο του, που περιμένουν έναν τελικό γιορτή-θρίαμβο. Αυτό δίνει ώθηση αλλά και φορτώνει άγχος. Ελπίζω αυτό να μην φανεί μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Update 16/5 - 20:55
Μη βάλετε μέσα τον Πρίττα!

Update 17/5 - 16:35
Μαθαίνω άρχισαν τα πρώτα ντου στο γήπεδο. Λες να δοκιμάσουμε και μεις; Μάλλον για Αριστοτέλους με βλέπω.

Last Update 17/5 - 22:20
Μια λέξη: Αποτυχία. Πιο ουσιαστικός από όλες τις απόψεις ο Ολυμπιακός πήρε το Κύπελλο. Στον Άρη θα ακουστούν πολλά: για την ποιότητα των παικτών, τον προπονητή, τη νοοτροπία, την γκαντεμιά.

Ο οδηγός της ζωής

Κακά τα ψέματα το περιβάλλον και οι αντιλήψεις που επικρατούν επηρεάζουν τα πρέπει αλλά και τα θέλω μας. Αν ζούσαμε στην Κίνα πχ άλλος θα ταν ο "προορισμός" μας.
Εδώ λοιπόν από μικροί πρέπει να είμαστε καλοί μαθητές αλλά και να ασχολούμαστε με τον αθλητισμό. Αγγλικά, μια δεύτερη γλώσσα και μουσική ή ζωγραφική, χορός από τα καλλιτεχνικά. Δεν υπάρχει παιδί να μην πάει σε κάποιο από αυτά.
Μετά πρέπει να περάσουμε στο πανεπιστήμιο ή σε κάποια σχολή. Αφού πάρουμε το πτυχίο ακολουθεί το μεταπτυχιακό. Πλέον έχει γίνει θεσμός κι αυτό. Πριν ξεκινήσουμε τη δουλειά ένας χρόνος στο στρατό για τους άντρες.
Αφού απολυθούμε ξεκινάμε δουλειά. Αν δεν τα δώσουμε όλα για να μπούμε στο δημόσιο μπορεί να δουλέψουμε και στον ιδιωτικό. Αλλά πάντα στα υπόψιν είναι το δημόσιο, που είναι το συνώνυμο της επαγγελματικής αποκατάστασης.
Αφού αποκατασταθούμε επαγγελματικά και έχουμε κλείσει τα 28 πρέπει να αρχίσουμε να ακούμε καμπάνες. Τις καμπάνες της εκκλησίας για το γάμο μας φυσικά! Όσοι προλάβουμε να έχουμε μερικές σχέσεις πιο πριν έχει καλώς. Οι άλλοι απευθείας στην πρώτη νύχτα του γάμου :O
Η έγγαμη ζωή περιλαμβάνει φυσικά την τεκνοποιία. Ειδικά οι γυναίκες πρέπει ως τα 31 να έχουν κάνει παιδί. Ένα ή δύο παιδιά, κατά προτίμηση ένα από κάθε φύλο. Αφού ικανοποιηθεί έτσι η ανάγκη των παππούδων για εγγονάκια, αρχίζει η αγωνία για μόρφωση των παιδιών για να γίνουν καλοί μαθητές, να μάθουν αγγλικά, να περάσουν στο πανεπιστήμιο και φτου κι απ' την αρχή.
Κάπως έτσι είναι η ζωή στην Ελλάδα. Το νόημα της ζωής δεν το χουμε ανακαλύψει ακόμα αλλά ο ρους της ζωής κάπως έτσι είναι...

Rock Bars

Σάββατο βράδυ όλος ο κόσμος βγαίνει. Για όσους προτιμάμαι τα σκληρά ακούσματα είναι μια καλή και παραδοσιακή επιλογή τα rock/metal bars. Και έχει αρκετούτσικα. Επειδή όμως έχουμε γίνει λίγο εκλεκτικοί (ή αλλιώς γεροπαράξενοι) για να γουστάρεις και όχι απλά να διασκεδάσεις, πρέπει να συντρέχουν κάποιες προϋποθέσεις:

1. Όχι τα ίδια και τα ίδια
2. Να πας σπίτι κ να ψάξεις κάτι από αυτά που άκουσες και το είχες ψιλοξεχάσει
   
3. Το playlist να μην έχει πολλά τραγούδια από κάθε μεγάλο γκρουπ
4. Να το σκληρύνει και λιγάκι. Καλό είναι και το thrash βρε παιδί μου
5. Δεν περιμένεις να χει "καλό" κόσμο, ούτε σε απασχολεί
6. Δεν είναι ανάγκη να χει live κάθε ΣΚ
7. Και η δεκαετία του 2000 έχει καλά τραγούδια
8. Να μην έχεις την εντύπωση ότι το playlist είναι το ίδιο με την προηγούμενη φορά
9. Να έχεις αναπτήρα μαζί σου ;)
   
10. Να μην παίζει 4 τραγούδια Running Wild τη βραδιά :P

Μια κακή ταινία είναι καλύτερη από μια καλή

Μπορεί να φαντάζει οξύμωρος ο τίτλος αλλά αν το καλοσκεφτείς κάπως έτσι είναι. Ας πάρουμε την υποθετική περίπτωση ότι έχετε βαρεθεί να βγαίνετε έξω ή δε βρίσκεται κάποιον να βγείτε για βράδυ. Τι καλύτερο από το να δείτε μια ωραία ταινία ε; Μα να δείτε μια κακή ταινία!
Περίπτωση 1: Είσαι μόνος. Διαπιστώνεις ότι η ταινία, είναι βαρετή ή ασύνδετη ή αδιάφορη. Γιατί να την κλείσεις; Χαζεύεις αλλά ταυτόχρονα σκέφτεσαι. Ποιος κάθεται και κοιτάει το υπερπέραν για να σκεφτεί; Να μια καλή ευκαιρία.
Περίπτωση 2: Είσαι με παρέα. Αντί να παρακολουθείς με προσήλωση το γυρνάς στη κουβέντα και κάνεις καλό χαβαλέ
Περίπτωση 3: Είσαι με καλή παρέα ;) Εκεί είναι που μπορείς να αξιοποιήσεις καλύτερα το χρόνο σου

Το μόνο αρνητικό είναι ότι μετά δε θυμάσαι τίποτα από την πλοκή, αλλά είπαμε σιγά την ταινία

Βαρίδια

Καθημερινά τρώμε αρκετές ώρες στη δουλειά. Μετά ασχολούμαστε με κλασσικές καθημερινές ασχολίες. Αναπόφευκτα αυτά, μας αποσπούν από σημαντικά πράγματα. Πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει ανούσιες συζητήσεις που δεν σε ενδιαφέρουν. Πως όταν τρως χαζεύεις τηλεόραση και δείχνει για τις κόρες της Μοσχολιού και το άντρα της Αρβανιτίδη; Κάπως έτσι. Άλλες φορές ασχολείσαι με τη μαλακία του άλλου. Άλλες φορές καλείσαι να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Όλα αυτά είναι βαρίδια που σε αποσπούν από το ουσιαστικό, από το να κοιτάς να πας μπροστά. Να βελτιωθείς και να συγκεντρωθείς στο καλύτερο.

Σημείωση: Μια βόλτα στην εξοχή πάντα βοηθάει

Σωκράτη εσύ superstar

Ακολουθούν αποσπάσματα από την πρόσφατη συνέντευξη του Σωκράτη Κόκκαλη, νούμερο ένα παράγοντα του αθλητισμού αλλά και του τόπου. Ότι είναι ο Αλέφαντος για τους προπονητές, είναι ο Socrates για τους προέδρους. Τι να περιμένεις μετά...

Ο Ολυμπιακός αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Δεν μπορούμε να το παίρνουμε συνέχεια εμείς, αλλά αν δεν μπορούν οι άλλοι, τι να κάνουμε; Θα τα παίρνουμε

Γιατί δεν είχε το θάρρος να πει πως το πρωτάθλημα ήταν ένα δώρο από ένα ανώτατο αναγνωρισμένο δικαστήριο και την έπεσε στον κ.Γκαγκάτση; Αυτό δεν λέγεται μαγκιά, λέγεται... βάζουμε τρεις τελίστες γιατί έχουμε και δικαστήρια με τους κυρίους.

Ο Ολυμπιακός μετά από μια μικρή διακοπή με το πρωτάθλημα του κ. Δούρου, πήρε άλλα τέσσερα πρωταθλήματα.

Βλέποντας πως η ώρα έχει περάσει, ο Σωκράτης Κόκκαλης ζήτησε από τους δημοσιογράφους να κάνουν την τελευταία ερώτηση, θέλοντας να... πικάρει ΑΕΚ και Παναθηναϊκό: "Κάντε μια τελευταία ερώτηση γιατί θέλουμε να δούμε και τα πλέι-οφ (γέλια)", τόνισε χαρακτηριστικά.

Ο κ.Νικολαΐδης έχει ένα κόμπλεξ με τον Ολυμπιακό εδώ και χρόνια, το οποίο πολλές φορές εκφράζεται με διάφορους τρόπους. Ακουγα και κάτι υπολογισμούς που έκανε ο κ.Δώνης, ότι αν γινόταν εκείνο και τ’άλλο θα έβγαινε η Λάρισα πρωταθλήτρια. Κακώς δεν έκαναν και στη Λάρισα μια απονομή! Κύπελλα πουλάνε πολλά, το θέμα είναι να πάρεις το κανονικό κι όχι το τζούφιο.

Πολλά ακούμε, ο ένας λέει ότι θα κάνουμε γήπεδο στο Βοτανικό, ο άλλος δεν θέλει στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ακούμε, αλλά δεν βλέπουμε γήπεδα. Ας δούμε πρώτα τον Παναθηναϊκό και βλέπουμε. Και βέβαια θα αντιδράσουμε. Θα κάτσουμε... να τη φάμε;

Δεν μπορεί ο κάθε προπονητής που έρχεται στον Ολυμπιακό να θέλει τους δικούς του ανθρώπους και να παίζει το δικό του σύστημα. Ο προπονητής το μόνο που θα μπορεί να φέρει θα είναι έναν βοηθό.

Παρατηρητικότητα

Οι τρεις φωτογραφίες που ακολουθούν εκ πρώτης όψεως φαίνονται νορμάλ. Για να επαληθευθεί όμως το ρητό ότι τα φαινόμενα απατούν, για κάντε λίγο ζουμ και πείτε τι κρύβεται.

Dreamers

dreamer: πρόσωπο που έχει ιδεώδη, "οραματιστής" # ονειροπαρμένος, φαντασιοσκόπος

Μου φαίνεται είμαστε ο πρώτος ορισμός αλλά ζώντας στο σήμερα έχουμε καταντήσει ο δεύτερος. Και όταν λέω είμαστε αναφέρομαι σε όσους θεωρούμε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις σε κάποια επίπεδα δε βασίζονται τελείως στη λογική, στο ρεαλισμό, στην κυνικότητα στην τελική. Αν όλα είναι ένας αλγόριθμος τότε γάμησε τα. Αν όλα είναι προδιαγεγραμμένα σύμφωνα με τα πρέπει της κοινωνίας μας, γάμησε τα στο τετράγωνο. Αν ρωτήσεις όλοι ιδεαλιστές και με συναισθήματα είναι. Όταν έρθει όμως η ώρα, τα υπολογίζουν σαν καλοί λογιστές και παίρνουν τις σχετικές αποφάσεις. Μάλλον έτσι πρέπει να γίνουμε και μεις γιατί μέχρι στιγμής δεν έχω βρει κάποιον με τα μυαλά μας.

The Clairvoyant

Το εγωκεντρικό blog μου θα επαληθεύσει ακόμα μια φορά τον προσδιορισμό που του έδωσαν. Σε μερικά πράγματα έχω παρατηρήσει λοιπόν, ότι πέφτω μέσα. Δε μιλάω για προβλέψεις και κληρονομικά χαρίσματα αλλά κρίνεις τον άλλον και μπορείς να καταλάβεις που το πάει. Τι θα κάνει, πως θα φερθεί. Κλασσικά όμως για την πάρτη μου δεν ισχύει το ίδιο. Τα λένε καλύτερα οι παρακάτω στίχοι από το Clairvoyant:
Just by looking through your eyes
He could see the future penetrating right
In through your mind
See the truth and see your lies
But for all his power couldn't foresee his own demise

ΥΓ Για τους λαϊκούρες φίλους μου, τα λέει καλύτερα αυτό.