Docs

Μέρες καραντίνας και όχι ότι έχω άπλετο χρόνο αλλά το χρόνο να σκεφτώ να προσθέσω κάτι στην καθημερινότητα μου. Έτσι μέσα στη μέρα θα δω στην οθόνη του κινητού κάποια παραγωγή: ταινία ή ντοκιμαντέρ. Εδώ θα αναφερθώ στα τελευταία.

• Wild Wild Country
  Αρχές δεκαετίας του 80 και ένας Ινδός γκουρού αποφασίζει να μετακομίσει στο Ohio. Εκατοντάδες οπαδοί του θα τον ακολουθήσουν κι όλα αυτά υπό την ηγεσία μιας γυναίκας. Ο Bhagwan Shri Rajneesh (γνωστός σήμερα ως Osho) ήταν ένας υλιστής γκουρού και η πόλη που έχτισε βρήκε σφοδρή αντίδραση από τους εκεί κατοίκους. Δυσκολεύεσαι να πιστέψεις την αφοσίωση των ακόλουθων του και τη λειτουργία της επιχείρησης του.

• Tiger King
  Αν ήταν σειρά θα το κοιτούσα λίγο αδιάφορα όπως όταν βλέπεις υπερβολικές εκρήξεις και πιστολίδια σε χαζοταινίες. Μόνο που είναι αληθινά γεγονότα. Psycho καταστάσεις, Αμερικάνοι σχεδόν βλαμμένοι και όλα με φόντο τις τίγρεις. Παίρνεις μαθήματα για το τι να περιμένεις από άτομα που έχεις ή θα συναντήσεις. 

• Tell Me Who I Am
  Μέτα από ένα ατύχημα ένας δίδυμος αδερφός παθαίνει ολική αμνησία και ο άλλος δίδυμος αναλαμβάνει να τον επανεισάγει στον κόσμο. Θα χρειαστεί να περάσουν 20 χρόνια για να του αποκαλύψει τις λεπτομέρειες για τη πιο μαύρη κηλίδα του παρελθόντος.

Ταινίες και όχι σειρές

Μετριότητες με τρεις εξαιρέσεις.

• Metalhead
  Μια Ισλανδή έφηβη γίνεται μεταλλού όταν βλέπει τον αδερφό της να πεθαίνει μπροστά στα μάτια της. Η μουσική παρουσιάζεται σαν ένα στήριγμα στην ψυχοπάθεια και την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της. Δεν ήταν καλή.
• Deathgasm
  Ταινία με μεταλλάδες αλλά φουλ splatter και στην τελική πολύ βλακεία.
• Maleficent: Mistress of Evil
  Η Angelina (επέστρεψε με πιο τετραγωνισμένο πρόσωπο) σε μια συνέχεια που ενώ δεν ήταν απαραίτητη δεν τη λες και αχρείαστη. Βλέπετε χαλαρά.
• Parasite
  Είχε εκείνα τα στοιχεία που εισάγουν οι κορεάτικες ταινίες και κάνουν τη διαφορά. Η κοινωνική παράμετρος ήταν αυτό που την απογείωσε.
• 1917
  Ένα μονοπλάνο μας οδηγεί μέσα στη φύση του πολέμου. Χρειάζονται τέτοιες ταινίες για να αντιλαμβανόμαστε τη φούσκα που ζούμε σήμερα. 
• Once Upon a Time... in Hollywood
  Ωραία μας έδειξε τα τηλεοπτικά 60s, ωραία τα ονόματα κράχτες, ωραίο και το αναπάντεχο στο τέλος αλλά μέχρι εκεί. Με τέτοιες ταινίες δεν θα χε κάνει fan base ο Tarantino.
• Casino 
  Η ζωή μέσα στα καζίνο, τη μαφία και την κατρακύλα από τη ματιά του Scorcese. Δεν έχει να σου πει κάτι. 
• Goodfellas
  Μου άνοιξε τη όρεξη το Irishman και διάλεξα να δω αυτό που έχει καλές κριτικές. Νομίζω δε θα το θυμάμαι σε μια βδομάδα.
• The Irishman
  Ωραία παραγωγή, μεγάλα ονόματα, ωραία εξιστόρηση, αδιάφορη ιστορία. 
• Marriage Story
  Η ιστορία ενός ζευγαριού που οδηγείται στο χωρισμό. Ανησυχητικό γιατί μπορεί να συμβεί και στις καλύτερες οικογένειες.
• Joker
  Η ταινία που έγινε χαμός, καταφέραμε να τη δούμε και στο σινεμά. Πολύ δυνατή με την προοδευτική της εξέλιξη σε έκανε να θες άλλο τόσο. Εξαιρετική.

2020 μΧ

Στενεύουν τα περάσματα 

οι φίλοι μου φαντάσματα 

κι η πόλη μοιάζει γενικώς 

τάφος οικογενειακός