14 Ιουνίου 2021

Παραγωγές

 Δε μπορώ να πω, όλες είχαν το ενδιαφέρον τους.

  • Serpico 
    Είναι από τις ταινίες που το όνομά τους το έχεις κάπου χαμένο στα ακούσματα σου. Ήρθε η ώρα να τη δω με τον Pacino νέο και αστυνομικό. Ένας Δον Κιχώτης σε μια ταινία άλλης κοπής. 
  • Sea of Love 
    Αστυνομική της δεκαετίας του 80 με τον Pacino. Ήθελα κλισέ. 
  • Η Μπαλάντα Της Τρύπιας Καρδιάς 
    Ταινία του Οικονομίδη στο ίδιο μοτίβο με τους ίδιους ηθοποιούς. ΟΚ
  • Nomadland
    Αργή, σχεδόν ντοκιμαντερίστικη. H McDormand είναι η πιο κοινή, καθημερινή μεγάλη ηθοποιός. Και μέσα σε όλα αυτά πως συνδέονται η φύση, ο δρόμος, η νομαδικη ψυχή. 
  • Sound of Metal 
    Δεν έχει να κάνει με το metal. Ένας ντράμερ χάνει την ακοή του και μας βάζει στη θέση του να χάνεις κάτι τόσο σημαντικό και δεδομένο. Φεστιβαλικη. 
  • Submarino 
    Δανέζικη ταινία που πραγματεύεται τις ζωές δύο αδερφών που στην αρχή και στο τέλος τους ενώνει ένα παιδί. Προερχόμενοι από το περιθώριο, δεν ξεφεύγουν αλλά δεν το παλεύουν κιόλας. 
  • Lobster 
    Ταινία του Λάνθιμου που δεν την είχα δει γιατί μου φάνηκε χαζή η υπόθεση. Καταλάβαμε ότι κάτι ήθελε να πει, ότι έχει το στυλ του αλλά ώρες ώρες ένοιωθα το IQ μου να κατρακυλά. 
  • Borat Subsequent Moviefilm
    Η επιστροφή του Borat έγινε με σκοπό να ξεφτιλίσει κι άλλο τον Trump. Το κατάφερε στα μάτια των έξω που είδαμε πόσο ανατριχιαστικά τραγικοί είναι εκατομμύρια Αμερικάνοι. Εννοείται το Καζακστάν παρουσιάζεται λες και ζουν στο 3000 πΧ.
  • Rose Island 
    Στα ανοιχτά της Αδριατικής ένας Ιταλός μηχανικός χτίζει μια πλατφόρμα και την ανακυρήσσει νέο κράτος. Κλασσική ιταλική φαρσοκωμωδια; Όχι, πρόκειται για αληθινή ιστορία!   
  • Sorry We Missed You
    Σε ύφος ντοκιμαντερίστικο βλέπουμε τη σκληρή καθημερινότητα μιας οικογένειας εργατών στην Αγγλία. Ζόρικη η καθημερινότητα, ζόρικη η διαχείριση των σχέσεων. 

12 Ιουνίου 2021

Επαγγελματικά

Κάπου έχω σημειωμένη την κατηγορία επαγγελματικά γιατί δεν  πρέπει να επαναπαύεσαι. Όχι ότι σημειώνω κάποια ανέλιξη ή αποκτώ προσόντα αλλά αυτά θέλουν σοβαρή προσπάθεια. Εγώ είπα ότι απλά δεν επαναπαύομαι... 

Φέτος λοιπόν το ωροσκόπιο μάλλον έλεγε ότι στα επαγγελματικά θα τα πάω καλά. Έτσι κατάφερα με διάφορες αλχημείες να εξασφαλίσω τη διεξαγωγή εξ αποστάσεως μαθημάτων. Μαθημάτων που δεν θέλουν τη φοβερή περσινή προετοιμασία. Και κυρίως έγινε το αναπάντεχο: Δέκα χρόνια έκαναν να πάρουν την Τροία και τόσα μου πήρε εμένα να φύγω επιτέλους από την κωλοοργανικη μου. Το είχα πάρει απόφαση ότι δεν θα γίνει. Τελικά δεν χρειάστηκαν συμφωνίες με το διάβολο. Απεταξαμην. 

Πλέον με καθαρό μυαλό όλο το καλοκαίρι, πάντα θα κουβαλάω αυτή την ταλαιπωρία ως εμπειρία, πριν πάω να γκρινιάξω σα δημόσιος υπάλληλος.

ΥΓ Δυστυχώς δεν έλεγε το ωροσκόπιο ότι σε όλους τους τομείς θα τα πάω καλά.