Το 22 πήρε μπρος η μηχανή συναυλιακά και βγήκαν δίσκοι που ήταν απόρροια του προηγούμενου διαστήματος. Πολλές οι κυκλοφορίες αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έδωσα πολλές ευκαιρίες σε ιδιώματα όπως το death, metalcore κλπ. Θέλει φιλτράρισμα και όχι νύχτα-μέρα ακούσματα, για να απολαύσεις καλύτερα.
Ghost - Impera
Πανέξυπνος o Tobias Forge και πανάξια βρέθηκε εκεί που βρέθηκε το Impera. Αριστοτεχνικά φτιαγμένο, άρτιο καλλιτεχνικά και εμπορικά.
Muse - Will of the People
Τι δουλειά έχουν αυτοί στο Top μου; Η μελωδία τους έδεσε με τα όμορφα τραγούδια τους και έβγαλαν έναν πραγματικά καλό δίσκο. (Λες και οι προηγούμενοι τους να είναι τόσο καλοί; Καλύτερα να μην τους ακούσω μην το γυρίσω :Ρ)
ΝΙΤΕ - Voices Of The Kronian Moon
Το blackened heavy metal από το πατριωτάκι, κάθισε καλά στα αυτιά μου και ήταν κάτι που δεν είχα ξανακούσει. Δυνατό και ολίγον τι ξεχωριστό.
Ozzy Osbourne - Patient Number 9
Ποιος να φανταζόταν ότι ο Ozzy θα έβγαζε ακόμα δίσκους και μάλιστα τόσο καλούς; Σίγουρα αξιοπερίεργο όπως και όλη η ζωή του. Τον απολαμβάνουμε όσο μπορούμε και μπορεί.
Rammstein - Zeit
Η συνταγή η γνωστή και πετυχημένη: παραγωγάρα με επικά, χορευτικά, κολλητικά τραγούδια. Πότε θα τους δω επιτέλους;