Μπορεί να μου πάρει αιώνες να τελειώσω κάτι που δε με κρατάει ή με αγχώνει. Με τη μουσική που μ' αρέσει όμως ισχύει το αντίθετο. Είναι κομμάτι της καθημερινότητας μου και με μεταφέρει νοερά κάπου αλλού. Μέσα από τις αυτοβιογραφίες των δύο Sabs και με τα τραγούδια τους στο playlist, ταξίδεψα από τα late 60s ως το σήμερα.
Ο μπασίστας τους Geezer Butler γράφει με έναν άμεσο και απλό τρόπο. Δίνει μεγάλο βάρος στην ιστορία του γκρουπ από τότε που δεν είχαν λεφτά να φάνε μέχρι το rockstarιλίκι. Μαθαίνεις λεπτομέρειες που ενδιαφέρουν τους fan και γιγαντώνουν το θρυλικό status των Black Sabbath. Από αστεία ως τραγικά γεγονότα, μπορείς να πάρεις πράγματα.
O Ozzy Osbourne από την άλλη σε ξεκινάει από την δύσκολη ενηλικίωση του. Εξελίσσεται, όπως είναι αναμενόμενο, με πολύ ενδιαφέρον αλλά κάνει μπαμ ότι είναι γραμμένο από κάποιον επαγγελματία που μεταμορφώνει τις ιστορίες του Ozzy. Όσο κυλάει δεν αναφέρονται ούτε καν οι δίσκοι που κυκλοφόρησε παρά επικεντρώνεται στην προσωπική του ζωή. Πολύ πιώμα και χάπια.
