I walk my own way

Αν και ο τίτλος θα ταίριαζε πιο πολύ σε post στο ex Radikal, ο ποιητής θέλει να περιγράψει την καθημερινότητά του. Δουλειά, σπιτάκι, φίλοι όλα καλά και σε μια σειρά. Νομίζω ότι οι περισσότεροι κοιτάνε να πάνε καλά αυτά που τους απασχολούν και τους ενδιαφέρουν. Το γύρω όμως, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι μουντό και δυσοίωνο. Κάτι σαν τη στάχτη της Ισλανδίας. Ακόμα και βολεμένος μονιμάς να σαι, αυτή η μουντάδα και η απαισιοδοξία σε επηρεάζει, πόσο μάλλον σε άλλες καταστάσεις. Επομένως, και αφού δεν μπορείς να κάνεις κάτι ουσιαστικό για την περιρρέουσα κατάσταση, ας ασχοληθείς και ας οχυρώσεις καλύτερα το δικό σου δρόμο. Σίγουρα δεν γίνεται σε απόλυτο βαθμό (εκτός και αν πάρεις τα βουνά!) αλλά τουλάχιστον δεν αφήνεις να σε επηρεάζει τόσο πολύ το κλίμα.

ΥΓ We will fight to the end, we will never surrender
ΥΓ 2. Δε μπορούμε να πάρουμε ούτε το αεροπλάνο να μεταναστεύσουμε :@