Σε κατάσταση ΔΝΤ και με την κατάρρευση να είναι πάντα στον ορίζοντα (όταν ξεκινήσουν και επίσημα οι φήμες το καλοκαίρι, θα γίνει της κακομοίρας), «ψάχνονται» να κλείσουν κάποιες τρύπες. Οξύμωρο να περιμένεις κάτι τέτοιο από τους πιο τρύπιους (=πολιτικούς). Σε ένα σάπιο και διεφθαρμένο οικοδόμημα, τι να πρωτοκλείσεις;
Θυμάμαι τον δάσκαλο μου στο δημοτικό και πόσο απόλυτα και ακέραια ήταν τα λεγόμενα του. Για άλλη χώρα. Και καμιά φορά πιάνω τον εαυτό μου να λέει παρόμοια στους μαθητές και σκέφτομαι πόσο άκυρο είναι. Όταν ακόμα και στο πιο απλό υπάρχει ιδιοτέλεια και ανικανότητα. Προχθές μου έλεγαν για τους διορθωτές των γραπτών των πανελληνίων. Και ότι πολύ από αυτούς μια ματιά ρίχνουν, για να «διορθώσουν» όσα περισσότερα γίνεται και να πάρουν απλά τα λεφτά. Όποια πέτρα και να σηκώσεις υπάρχει σαπίλα.
ΥΓ Καλή επιτυχία στα παιδιά που αξίζουν.
13 Μαΐου 2010
Όποια πέτρα
Αναρτήθηκε από τον Anton at 21:07
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου