Πριν κάποια χρόνια σκεφτόμουν πως θα ταν όταν γίνω 27 ή 30. Τα έφτασα και δεν ξέρω να σας πω. Η αλήθεια είναι ότι τώρα δεν σκέφτομαι πως θα ναι όταν (και άμα) φτάσω τα 35-40. Ίσως όπως ο πχ Κανάκης, ίσως όπως οι μεσήλικοι οικογενειάρχες που κατακλύζουν τα ΙΚΕΑ, Jumbo κλπ Δευτεριάτικα. Το θέμα είναι ότι εν πλήρη ή μερική συνείδηση έχω κάνει κάποια πραγματάκια-βηματάκια και δεν είμαι σαν να ήταν η δεκαετία 20 ως 30 μια νεκρή περίοδος, ζώντας στην κοσμάρα μου.
Τα πρώτα 30 ήταν καλά. Μακάρι και όσα έρθουν ναι είναι καλά, με ανθρώπους που σε κάνουν να νοιώθεις όμορφα και με καθαρά και ξένοιαστα μυαλά.
3 σχόλια:
Να τα εκατοστήσεις μεταλλικά και ποσερίστικα \m/ [yeaaaahhh!]
Επίσης σε κάποια φάση πρέπει να αποκαταστήσεις το κορίτσι! :p
Είσαι και συ από αυτούς που κουβαλούν ένα δαχτυλίδι στην τσέπη για να κάνουν πρόταση με την πρώτη ευκαιρία; :-o
:p Έχω και τα απαραίτητα έγγραφα, μια υπογραφή χρειάζεται μόνο :@
Δημοσίευση σχολίου