New Metal 13 (γρουσουζιά)

Tο καλοκαίρι τελείωσε. Μαζί του ήρθαν κάποιες κυκλοφορίες. Σημαντικά ονόματα, σημαντικές και οι ίδιες;

Iron Maiden - The Final Frontier
Το έχω ακούσει αρκετές φορές και θα το ακούσω άλλες τόσες, γιατί είναι η μπάντα που μεγάλωσα, που ακόμα είμαι φαν της. Το θετικό είναι ότι ο δίσκος έτυχε μεγάλης αποδοχής. Δυστυχώς όμως εμένα όμως δε μου έκανε κάτι.
Καταρχήν το εξώφυλλο. Στους Maiden ο Eddie και οι απεικονίσείς του είναι το σήμα κατατεθέν της μπάντας. Το συγκεκριμένο είναι μακράν το χειρότερο. Όχι τόσο σαν ιδέα όσο ότι δεν είναι ένα τρομακτικό τερατάκι αλλά ένας χαρακτήρας για παιχνίδι Playstation.
Μετά η προώθηση. Όταν πουλάς το δίσκο στα περίπτερα, το επόμενο είναι να τον δίνεις με το Θέμα της Κυριακής. Ρε metal είστε!
Σίγουρα αυτά τα ξενερώματα επηρεάζουν την κρίση μου. Σε σημείο να εύχομαι να ισχύει ότι μετά τον 15ο δίσκο θα σταματήσουν να δισκογραφούν.Θα το ακούσω ξανά και ξανά, ελπίζοντας να μη μου φαίνεται σαν ένα ατελείωτο τζαμάρισμα χωρίς κάποια τρομέρη έμπνευση και riff. Up the ......?

Blind Guardian - At The Edge of Time
To έψαξα και το άκουσα γιατί εκτιμώ πολύ τους Guardian και πάντα γούσταρα πολλά τραγούδια τους. Επαγγελματική δουλειά, δουλεμένη, με καλές ενορχηστρώσεις και πολλά συμφωνικά μέρη. Αλλά από τραγούδια; Από μελωδίες που σου καρφώνονται στο μυαλό; Όχι κάτι ιδιαίτερο. Δυστυχώς δε νομίζω να τον θυμάμαι ιδιαίτερα μετά απο καιρό, πόσο μάλλον να τον βάλω δίπλα σε ένα Nightfall in Middle-Earth.

H.I.M. - Screamworks: Love in Theory and Practice

Είχα δει το έξυπνο εξώφυλλο πριν πολύ καιρό αλλά είχα ξεχάσει πότε θα έβγαινε, Πέρασαν μήνες και το έψαξα. Ανάθεμα. Ο γόης Ville Valo που το παιζε antistar γράφει (όπως πάντα) για αγάπες αλλά με πολλά μέλια και σάλια. Φαίνεται έπεσαν οι πωλήσεις και επιστρέψαμε στα σίγουρα ακροατήρια των έφηβων κορασίδων.

Keep of Kalessin - Reptilian
Ψαχνόμουν να ακούσω κάτι καινούργιο και ρώτησα το Nick, που ψάχνει περισσότερο τις νέες κυκλοφορίες, τι καλό παίζει εκτός από metalcorιές. Και να σου οι Keep of Kalessin. Επικό black με thrashιές. Ωραίο αποτέλεσμα και όντως καλός δίσκος.

Korn - Korn III: Remember Who You Are
Αυτή τη μπάντα πίσω στα 90s τη μισούσαμε όσοι ακούγαμε metal. Δεν ήταν metal τότε και ούτε είναι τώρα, ακόμα και να υπάρξει μουσικός Καλλικράτης :@ Είναι αλήθεια ότι το Take a Look in the Mirror του 2003 μου είχε αρέσει αλλά μόνο αυτό. Με το Korn III επέστρεψα στη 90s σχέση μου με τη μπάντα.

 

Apocalyptica - 7th Sympony
Αυτό που τους ξεχώρισε και τους έκανε να τα κονομήσουν δεν πολυακούγεται: το τσέλο. Η τάση των τελευταίων δίσκων υπάρχει: συνεργασίες με γνωστά ονόματα και κάποια mainstream τραγούδια. Ακούς όμως το 2010 και ξεχνάς ό,τι δεν σου κάθεται.