Έχουν περάσει τόσα χρόνια από τους παλιούς καλούς Sepultura, που αυτά που μας τους θυμίζουν πια, είναι το groove των Soulfly και η επιθετικότητα των σημερινών Sepultura. Τότε όμως αυτά έδεναν τέλεια και παρά την ξερή παραγωγή κυκλοφόρησαν δίσκους-σημεία αναφοράς.
Από τους τρεις κορυφαίους τους θα επιλέξω αυτόν που είχα πιο παραμελημένο και κάπως αδικημένο. To Beneath the Remains είναι καθαρά thrash δίσκος με δικό του όμως χαρακτήρα. Οι καταιγιστικές του στιγμές σε κάνουν να προσπαθείς να επανέλθεις και να τρέξεις να ελέγξεις όλη την τότε δισκογραφία τους. Stronger than Hate, Slaves of Pain,το ομώνυμο. Και μόνο αυτά θα έφταναν να τον κάνουν διαχρονικό. Υπάρχει όμως και το Mass Hypnosis και το Lobotomy (γιατί όχι) που συμπληρώνουν το κοκτέιλ. Και αφήνω τελευταίο, το για χρόνια παρεξηγημένο υπερκομμάτι Inner Self. Μέχρι που είδα τον χαμό στο pit τότε στο Rockwave του 2004, το είχα για μάπα. Noncomformity in my Inner Self!
Από τους τρεις κορυφαίους τους θα επιλέξω αυτόν που είχα πιο παραμελημένο και κάπως αδικημένο. To Beneath the Remains είναι καθαρά thrash δίσκος με δικό του όμως χαρακτήρα. Οι καταιγιστικές του στιγμές σε κάνουν να προσπαθείς να επανέλθεις και να τρέξεις να ελέγξεις όλη την τότε δισκογραφία τους. Stronger than Hate, Slaves of Pain,το ομώνυμο. Και μόνο αυτά θα έφταναν να τον κάνουν διαχρονικό. Υπάρχει όμως και το Mass Hypnosis και το Lobotomy (γιατί όχι) που συμπληρώνουν το κοκτέιλ. Και αφήνω τελευταίο, το για χρόνια παρεξηγημένο υπερκομμάτι Inner Self. Μέχρι που είδα τον χαμό στο pit τότε στο Rockwave του 2004, το είχα για μάπα. Noncomformity in my Inner Self!
3 σχόλια:
\m/
3 άλμπουμ αξίζουν απ' αυτούς όλα κι όλα, αυτό είναι το ένα από αυτά!
Οι Sepultura είναι σημείο αναφοράς στο thrash και αν τυχόν επανασυνδεθούν κάποια μέρα, θα γίνει χαμός!
Δημοσίευση σχολίου