Kiss - Monster
Συμπαθητικό με καλή παραγωγή κλπ. Ασχολήθηκα μαζί τους λόγω του προηγούμενου που μου είχε αρέσει. Και κείνο πάλι θα ακούω.
Steve Harris - British Lion
Προσωπικός δίσκος από τον Harris μοιάζει με ανέκδοτο. Αν τον ακούσεις κιόλας θα διαπιστώσεις ότι η χαίτη του λιονταριού άσπρισε.
Stone Sour - House of Gold & Bones Part 1
Ζήτημα να έχω ακούσει δυο φορές τον προηγούμενο. Πολύ ραδιοφωνικός, λίγο ακόμα και θα γινόταν Nickelback. Αυτός έχει πιο δυνατές κιθάρες και πιο μεταλλικές στιγμές. Ωραίος.
Therion - Les Fleurs Du Mal
Δίσκος με διασκευές γαλλικών τραγουδιών; Κι άλλο ανέκδοτο.
Down - Down IV Part I - The Purple EP
Κάθε χρόνο θα βγάζουν ΕΡ είπαν. Καλά κάνετε παιδιά αλλά από συνθέσεις δεν λέτε τίποτα τρομερό.
Accept - Stalingrad
Δοκιμασμένες συνταγές για τους οπαδούς.
Running Wild - Shadowmaker
Μια λέξη: ξεφτίλα
Manowar - The Lord of Steel
Όσοι περιμένετε να σώσουν οι Manowar το metal, φορέστε άλλο γούνινο βρακάκι. Ένα τραγούδι κόλλημα (Touch the Sky) και μετά το χάος.
Grand Magus - The Hunt
Old school ήχος, καλές αλλά όχι τρομερές συνθέσεις.
3 σχόλια:
Ti na mas peis apo sygxrono metal re pappou!
ΤΟΙ ΗΠΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑΙΟΥΣ ΤΟΥ ΜΑΝΑΓΟΥΠΡ ΡΕ?
Το τραγούδι απ' το British Lion που βγήκε online, επιεικώς τραγικό.
Accept για κάποιο λόγο δε μου άρεσε, το Blood of the Nations όμως δισκάρα!
Running Wild περίμενα δυναμικό comeback αλλά το άκουσα 3-4 φορές και τέρμα.
Manowar παρ' ότι δεν είναι κάτι τρομερό, για κάποιο λόγο κόλλησα άσχημα!
Grand Magus όχι καλύτερο απ' τα προηγούμενα δύο αλλά πολύ καλό.
Δημοσίευση σχολίου