Από χρόνια την πόλη μας την αποκαλούσαμε σκωπτικά φραπεδούπολη, καφεδούπολη. Κι αυτό γιατί δε νομίζω ότι παράγει και τίποτα άλλο. Πριν από ένα χρόνο και βάλε άρχισαν να ξεφυτρώνουν σε κεντρικά σημεία της πόλης, καφέ μιας λαρισαϊκής αλυσίδας. Χαμός από κόσμο. Θα ναι φτηνά ή θα χει κάτι διαφορετικό σκεφτήκαμε. Γιατί από χώρο (που είναι και το σημαντικότερο όταν πας για καφέ) δεν έλεγαν τίποτα. Πριν 2 βδομάδες είδα ότι και στη διαγώνιο θα ανοίξει. Σήμερα το μεσημέρι διαπίστωσα ότι δίπλα στο στέκι μας θα ανοίξει ένα μεγάλο. Και επιστρέφοντας προς στο σπίτι είδα ότι σε ένα εγκαταλελειμμένο κατάστημα έβαλαν ταμπέλα.
Πλέον ούτε καφεδούπολη δε μπορούμε να λεγόμαστε. Απορώ τόσο καιρό τι σέρβιραν οι χιλιάδες καφετέριες που υπάρχουν στην πόλη αφού τώρα ήρθε ο καφές...
Πλέον ούτε καφεδούπολη δε μπορούμε να λεγόμαστε. Απορώ τόσο καιρό τι σέρβιραν οι χιλιάδες καφετέριες που υπάρχουν στην πόλη αφού τώρα ήρθε ο καφές...
2 σχόλια:
" στέκι μας " ?
πως το λένε εκεί που λες "κάνε μου το γνωστό" ή απλά κάνεις νεύμα και σου κάνει το γνωστό; _ _ _ _ _
(αν έβαλες mikel έχασες)
Δημοσίευση σχολίου