Δυστυχώς τα πράγματα ήταν κάπως έτσι. Η φλυαρία και η υπερπληροφόρηση ήταν σε απάλευτο βαθμό έτσι ώστε να αναγκαστώ να περνάω στα πεταχτά πολλές σελίδες :O Τραγικό για τον συγγραφέα του Εκκρεμούς του Φουκώ που ήταν σημείο αναφοράς για μένα στα εφηβικά μου. Δυστυχώς πάλι έχουμε τη δομή του Μπαουντολίνο με έναν ήρωα-απατεώνα που βρίσκεται πίσω από σημαντικά γεγονότα. Ένα καλό είναι ότι η οπτική απομυθοποιεί το κλασσικό "τα παλιά χρόνια τα πράγματα ήταν καλά". Όπως και ότι παρουσιάζει πως γεννιούντια οι μύθοι. Αλλά ούτε στο κοιμητήριο της Πράγας δεν πάει! (ούτε εγώ είχα μπει...)
Καλύτερα κανένα δοκίμιο αγαπητέ Umberto ή τουλάχιστον εγώ δύσκολα πια θα σε ξαναπιάσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου