2 Νοεμβρίου 2015

Πρόσφυγες

Βρέθηκα για λίγες ώρες στην Ειδομένη. Η αίσθηση μου από τη μία είναι ότι δε βοήθησα τόσο πολύ όσο θα θελα όπως και ότι η κατάσταση δεν ήταν πολύ χαοτική.
Το να περιγράψω την κατάσταση εκεί με λεπτομέρειες δεν έχει τόσο σημασία απλά την επόμενη φορά ελπίζω να δράσω πιο στοχευμένα. Ίσως έτσι ελαφρύνω κάποιους ταλαιπωρημένους ανθρώπους μέσα σε ένα camp που εθελοντές προσπαθούν αυτόνομα και όχι συντονισμένα.
Το κρύο πέφτει γρήγορα και οι ανάγκες είναι έντονες. Θέληση, υπομονή και συντονισμός μήπως και κάνουμε και κάτι πέρα από τα εύκολα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: