Τότε ήταν ένας δίσκος στη σκιά των Keeper και ο Deris ένα υποκατάστατο του Kiske. Από την άλλη το european power metal ήταν στα φόρτε του και συνεχιστής της heavy metal δόξας. Σ' αυτά τα πλαίσια στεκόταν στα αυτιά μου σαν στήριγμα των Maiden εκείνης της εποχής. Ένα "ξύπνημα" από τον τραχύ και ατμοσφαιρικό ήχο που θεωρούνταν ως ο σκληρός ήχος τότε.
Σχεδόν 20 χρόνια μετά ακούγεται φρέσκο και ανεβαστικό. Αυτό ήταν το ευρωπαικό-στρουμφ power metal. Γι αυτό το γουστάραμε. Και ενώ τώρα μας ακούγεται ακόμα πιο τραλαλα ως ιδίωμα, ο συγκεκριμένος δίσκος μας ακούγεται πιο γαμάτος. Τραγούδια πιασάρικα επιπέδου single: το καταιγιστικό Push, το εκπληκτικό Falling Higher, το ρεφραινικό Hey Lord, το εμφατικό Don 't Spit on my Mind, το δηλωτικό I can, το χαβαλετζίδικο Laudate Dominum. Σταματάω γιατί θα τα γράψω όλα.
Από τότε οι Helloween παρέμεναν σεβαστοί ως κορυφή του power metal αλλά θεωρούνταν για νεαρούς ακροατές. Ίσως το αποδέχτηκαν τελικά κι αυτοί και κατάλαβαν ότι όσα Better than Raw και να βγάλουν, όλοι θα θέλουν Keeper και Kiske. Έτσι του χρόνου θα κάνουν το πολυαναμενόμενο reunion.
Σχεδόν 20 χρόνια μετά ακούγεται φρέσκο και ανεβαστικό. Αυτό ήταν το ευρωπαικό-στρουμφ power metal. Γι αυτό το γουστάραμε. Και ενώ τώρα μας ακούγεται ακόμα πιο τραλαλα ως ιδίωμα, ο συγκεκριμένος δίσκος μας ακούγεται πιο γαμάτος. Τραγούδια πιασάρικα επιπέδου single: το καταιγιστικό Push, το εκπληκτικό Falling Higher, το ρεφραινικό Hey Lord, το εμφατικό Don 't Spit on my Mind, το δηλωτικό I can, το χαβαλετζίδικο Laudate Dominum. Σταματάω γιατί θα τα γράψω όλα.
Από τότε οι Helloween παρέμεναν σεβαστοί ως κορυφή του power metal αλλά θεωρούνταν για νεαρούς ακροατές. Ίσως το αποδέχτηκαν τελικά κι αυτοί και κατάλαβαν ότι όσα Better than Raw και να βγάλουν, όλοι θα θέλουν Keeper και Kiske. Έτσι του χρόνου θα κάνουν το πολυαναμενόμενο reunion.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου