Roadtrip στη Βουλγαρία

Λόγω εύκολης πρόσβασης και μικρής πολυπλοκότητας, το κανονίσαμε 3-4 μέρες πριν ξεκινήσουμε. Παρέα 4 ατόμων, φορτώσαμε στο αμάξι τα μπογαλάκια και φύγαμε.
Πρώτη στάση μετά τα σύνορα στο Μελένικο. Όμορφο, γραφικό χωριουδάκι μέσα στη φύση που σου δίνει μια πρόγευση τι είναι η Βουλγαρία. Αξίζει και για μια ημερήσια από τη Θεσσαλονίκη.

Σόφια η υποτιμημένη. Μεγάλες ανοιχτωσιές, πολύ πράσινο, ωραία κτίρια. Εδώ θα περιηγηθείς πολύ στις εκκλησίες τους και καθώς βρισκόμασταν εκεί Μεγάλη Πέμπτη και Μεγάλη Παρασκευή, ήταν ιδανική φάση. Όπως και στο Βελιγράδι δεν έχει πολλά μουσεία να επισκεφθείς (πλην του Ιστορίας) και έτσι γυμνάζεις τα ποδαράκια σου από το περπάτημα.

Φιλιππούπολη.  Μακάρι να ήταν πιο κοντά μας γιατί μιλάμε για μια από τις ομορφότερες πόλεις στη περιοχή. Τόσο η παλιά πόλη με τα πετρόστρωτα δρομάκια και τα πανέμορφα αρχοντικά όσο και η νεότερη με τον πεζόδρομο της και τις όμορφες επιλογές για καφέ. Ακόμα και το ποτάμι (ο Έβρος) κάτι δίνει.

Και μετά κατηφορίσαμε προς τη Ροδόπη. Εκεί δε σε κερδίζουν τόσο οι πόλεις και τα χωριά όσο η πυκνή ορεινή βλάστηση, τα ποτάμια και πως δένουν όλα αυτά. Στον πηγαιμό συναντάς απομεινάρια από φρούρια και ζωντανά μοναστήρια. Και από τη δική μας πλευρά, στα πομακοχώρια το τοπίο συνεχίζει ενώ προστίθεται και αυτή η αμηχανία για τα αλλιώτικα μέρη.

ΥΓ. Ελάχιστο κόστος σε σχέση με αντίστοιχες μέρες σε Ελλάδα τόσο για φαί, βενζίνη όσο για διαμονή.
ΤΓ 2. Καμιά σχέση η σεμνότητα των ανθρώπων, για παράδειγμα στην Ανάσταση.
ΥΓ 3. Δεν είναι ταξίδι ζωής αλλά αν δεν το κάνεις χάνεις πολλά.
ΥΓ 4. Ωραία φάση το roadtrip. Άντε την επόμενη φορά πιο μακριά και να μην οδηγεί μόνο ο γράφοντας...