26 Μαΐου 2017

Κοιτάμε μπροστά

Είναι περιπτώσεις που το γεγονός ότι κοιτάμε μόνο μπροστά και το τι έπεται, είναι μάλλον αρνητικό. Γιατί δεν έχουμε πλήρη αντίληψη και δε δίνουμε την σωστή προσοχή στα προηγούμενα. Πολύ χαρακτηριστική περίπτωση η σχέση με τους γονείς. Θεωρούμε δεδομένο ότι υπάρχουν και κουραστικό που ασχολούνται μαζί μας. Όταν έρθει η ώρα και περάσουμε στη θέση τους, μας είναι απόλυτα φυσιολογικό και ξεχωριστό αυτό το γεγονός.
Ακόμα μία περίπτωση είναι το θέμα της ηλικίας. Ενώ πιστεύουμε ότι άνετα μπορούμε να κάνουμε παρέα και να είμαστε μαζί με άτομα 10 χρόνια μικρότερα μας, δυσκολευόμαστε να κάνουμε το ίδιο με 10 χρόνια μεγαλύτερους μας. Ακόμα και 3 χρόνια να είναι μεγαλύτερος ο άλλος σα να μας φαίνεται ότι ανήκει σε άλλη γενιά. Ίσως να μην ισχύουν ακριβώς και σε όλες τις περιπτώσεις αλλά η θεώρηση των πραγμάτων και η αρχή των πάντων γίνεται σύμφωνα με το πότε γεννηθήκαμε εμείς. Εγωκεντρικό μεν, πραγματικό δε.


Δεν υπάρχουν σχόλια: