Όλα τριγύρω αλλάζουνε και εμείς οι ίδιοι μένουμε

Ήρθε η ώρα να παίξουμε και μεις σε ταινία. Να γίνουμε πρωταγωνιστές σε reality. Αναίμακτα από τον καναπέ μας. Όσο τραγικό είναι ότι αφορά όλο τον πλανήτη (χεσμένα έχει η φύση τα σύνορα και τους κανόνες) τόσο ύπουλος είναι ο ιός. Αν ήταν με τη μία θανατηφόρος θα είχαμε κλειδαμπαρωθεί. Αλλά είναι τέτοια η φύση του που σε ξεγελάει και σε βάζει σε ηθικό δίλημμα. Όταν περάσουν βδομάδες, εδώ στην Ελλάδα δεν θα αντέξουν πολλοί και θα κυκλοφορούν κανονικά. Και τότε ο Χάρος θα βγει κανονικά παγανιά. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Η εξέλιξη είναι σαν χιονοστιβάδα: την Τρίτη λέγαμε για τους χαβαλέδες εκπαιδευτικούς που θα κάθονται (είναι) και σήμερα ο Ιατρικός Σύλλογος λέει να αλλάζουμε εσώρουχα όταν γυρνάμε από έξω. Μάλλον επειδή θα τα κάνουμε πάνω μας...Θα αντέξουμε τόσες προφυλάξεις στην καθημερινότητα μας; Θα γλιτώσουν όλοι στο περιβάλλον μας; Εμένα δε μ αρέσουν τα reality!