Αιώνια εφηβεία

Έχω την εντύπωση ότι έχουμε την εντύπωση ότι γνωρίζουμε όσα μας χρειάζονται να γνωρίζουμε. Με την πρόοδο της επιστήμης και τη χρήση της τεχνολογίας έχουμε φτάσει να αντιλαμβανόμαστε τι πάνω κάτω συνέβη σε αυτόν τον πλανήτη και τι ρόλο παίζουμε ως (ανθρώπινο) γένος. Οι μεταφυσικές προσεγγίσεις του παρελθόντος φαντάζουν γελοίες ενώ και όποιες σκέψεις ότι αποτελούμε το κέντρο των πάντων είναι αστείες.

Αλλά αυτές οι διαπιστώσεις αυτογνωσίας έχουν μια πλευρά η οποία δεν είναι ενθαρρυντική καθώς μας δίνεται η εντύπωση ότι όσα μπορούμε να μάθουμε τα μάθαμε. Τουλάχιστον τα βασικά για να γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει. Την ίδια αντίληψη είχα όταν ήμουν έφηβος (ότι ήξερα τα πάντα) και το ίδιο βλέπω και στους τωρινούς έφηβους. Φυσικά και δεν ίσχυε για εκείνη την ηλικία αλλά αυτό σε κάνει να αναρωτιέσαι αν βρισκόμαστε σε φάση εφηβείας. Το κακό είναι ότι και οι επόμενες γενιές θα έχουν την ίδια αντίληψη καθώς κάτι καινούργιο θα έχει προκύψει από σήμερα μέχρι τότε. Όπως και οι παλιότερες γενιές θεωρούσαν ότι είχαν πλήρη αντίληψη των πραγμάτων. Είναι η αιώνια έφηβη σκέψη αρνητική τελικά;