Μια δεκαετία και βάλε πριν και χωρίς να τους πολυξέρει κάποιος, κυκλοφορούν το Wishmaster. Χρειάστηκε να περιμένουν κάποια χρόνια για να γίνουν mainstream οι female fronted μπάντες και να δρέψουν τους καρπούς τους. Η φωνή της Tarja είναι αποκάλυψη και κάνει το συμφωνικό power metal τους, ξεχωριστό. Οι μουσικές που γράφει ο Holopainen είναι μοναδικές. Και ο συνδυασμός των δύο δημιουργεί κάτι εκπληκτικό.
Μόνο τα πρώτα τρία τραγούδια φτάνουν για να καταλάβεις γιατί πράγμα μιλάμε. Από κει και πέρα υπάρχουν στιγμές που τους συνδέουν με τις προηγούμενες κυκλοφορίες αλλά ο νέος αέρας παγιώνεται με το ομώνυμο. Οι μελαγχολικές/απόκοσμες στιγμές τους σε πάνε Βόρεια.
Τον ήχο τους τον τελειοποίησαν αργότερα με το Once αλλά εκεί είχε ανοίξει πολύ το παιχνίδι. Ο εγωισμός των δύο κυριότερων παραγόντων χτύπησε κόκκινο και η χημεία διαλύθηκε. Ακολούθησε σήριαλ και κυκλοφορίες που πουλάνε αλλά που δεν φτάνουν το παρελθόν. Κάποια μέρα θα γίνει και το reunion. Μέχρι τότε αναπολούμε τότε που τους είδαμε ακούγοντας τους.
2 σχόλια:
Το αγαπημένο μου άλμπουμ τους είναι το Oceanborn αλλά στο Wishmaster βγήκαν στην πρώτη γραμμή με 2-3 single αν δεν κάνω λάθος. Συγκεκριμένα, το The Kinslayer ήταν το πρώτο βίντεο ever που είδα από αυτούς :)
Έχει ωραίες μελωδίες το Oceanborn αλλά παραήταν ατμοσφαιρικό με πολλά πλήκτρα. Το live που ακολούθησε είναι επιτομή των τριών πρώτων κυκλοφοριών τους.
Δημοσίευση σχολίου