Προσωπικά νοιώθω μια απέχθεια για τους συνδικαλιστές του χώρου μου. Μέχρι σήμερα δεν έχω γνωρίσει κάποιον που να ασχολείται και να είναι ουσιαστικός και λειτουργικός. Είναι προσωπική άποψη και μπορεί άλλοι να πιστεύουν ότι είναι φωτεινοί φάροι της εκπαίδευσης. Από τον πρώτο που γνώρισα και τα παιδιά του δημοτικού τον κατηγορούσαν ότι τα έβριζε, στον περσινό διευθυντή, ο οποίος διοικούσε τόσο δυσλειτουργικά και εξουθενωτικά το σχολείο. Το κερασάκι στην τούρτα είναι ένα από τα υψηλά στελέχη της ΟΛΜΕ, που σαν φίλος φίλου μου έκανε μια χειραψία. Η πρώτη εντύπωση μετράει και σήμερα έμαθα ότι θα συναντιόταν με κάτι κοριτσάκια που μιλούσε στο Facebook...
Όλοι αυτοί ανατράφηκαν μέσα στους χώρους της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ και θα κουβαλάνε σε όλη τους τη ζωή τα ιδανικά του κομματόσκυλου. Καμιά έκπληξη λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου