Πήγα να ξεκινήσω το post με άλλο τρόπο αλλά διαπίστωσα πως το να θυμόμαστε και να χαλιόμαστε για τα παλιά δεν προσφέρει τίποτα. Αρχίζει λοιπόν, μια περίοδος άδειας και καλό θα είναι να το νιώσω και ως άδεια. Φέτος δε μετρούσα τις μέρες μέχρι να φτάσει ενώ και δεν πέρασε μέρα που να μην χαμογελάσω στο σχολείο. Τα παιδάκια του δημοτικού είναι άκακα και όσο και να σου βγαίνει η φωνή πάντα θα σε αποζημιώσει ένα μαγουλάκι. Καλές μας γιορτές και με το καλό πίσω.
21 Δεκεμβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Το ξαδερφάκι μου είχε γιορτή χθες στο σχολείο κι έπαιξαν ένα θεατρικό. Ε να βλέπεις όλα τα σποράκια πάνω στη σκηνή να παίζουν, δε μπορείς παρά να χαμογελάσεις :)
επειδή είχα μάθημα δεν μπόρεσα να πάω στη γιορτή. αλλά λίγο που πετάχτηκα, μόνο που τα έβλεπες ντυμένα και να ξέρουν τα λόγια τους, έφτανε :)
Αχ... έτοιμος για πατέρας... :p :p :@
Δημοσίευση σχολίου