Η πόλη που ζούμε προσφέρει πολλά καλά και πολλά άσχημα. Δυστυχώς λουζόμαστε τα άσχημα και δεν ψάχνουμε να βρούμε τι την κάνει ενδιαφέρουσα. Όπως θα πηγαίναμε σε μια ευρωπαϊκή πόλη και θα ακολουθούσαμε τις ξεναγήσεις για να μάθουμε την ιστορία της, έτσι και ο Δήμος οργανώνει πολιτιστικούς περιπάτους. Αρκετές οι επιλογές αλλά άμα σήκωναν και το τηλέφωνο οι άοκνοι δημοτικοί υπαλλήλοι θα ταν καλύτερα. Καταφέραμε να πάμε (ως υπεράριθμοι) σε δύο περιπάτους:
1) Εβραϊκός (Γιαχουντί χαμάμ, Αγορά Μοδιάνο, Συναγωγή Γιαντ Λεζικαρόν, Μνημείο
Ολοκαυτώματος, Έπαυλη Αλλατίνη): έχοντας διαβάσει πολλά το τελευταίο διάστημα για το εβραϊκό στοιχείο της πόλης το ενδιαφέρον ήταν τόσο ο περιπάτος όσο και κάποια κτίρια. Εμπειρία η πρώτη φορά σε συναγωγή
2) Μεσοπολεμου (Αρχοντικό Νεδέλκου, Κόκκινο Σπίτι, Οικία Τερκενλή, Αγορές Βατικιώτη και Βλάλη, Αριστοτέλους, Βαλαωρίτου, Παλιό Ταχυδρομείο): είναι ωραίο να ξεχωρίζεις τα πολύ όμορφα σπίτια που είχαν χτιστεί τις δεκαετίες του 20 και του 30 στην πόλη. Ξαφνικά σα να ομορφαίνει ο τόπος σου. Αν είχαμε και αντάξια ξεναγό θα μιλούσαμε για ακόμη καλύτερη φάση.
1 σχόλιο:
Ακόμη και από την φωτό είναι ενδιαφέρον να συγκρίνεις το κόκκινο κτήριο και την λεπτομέρεια του με το τρισάθλιο Σοβιετικό κουτί που που του ρίχνει τρεις ορόφους από πίσω του...
Δημοσίευση σχολίου