Αγαπημένος δίσκος των πρώτων χρόνων, τότε που βάζαμε τους φίλους μας να αντιγράφουν στα κρυφά σιντί από τη δισκοθήκη των συγκατοίκων τους...
Πριν δεκαπέντε χρόνια τo thrash, όπως και το υπόλοιπο metal ήταν underground - στα όρια του γραφικού για τους άσχετους. Η μουσική του δίσκου όμως κινείται στα επίπεδα των αρχών της δεκαετίας του 90 όταν μιλούσαμε για Big Four: η παραγωγή γαμάτη και τα τραγούδια πορωτικά. To D.N.R. οδοστρωτήρας, το Eyes of Wrath τα σπάει, το True Believer για συναυλία, Legions of the Dead και κοπάνημα. Και πάει λέγοντας.
Άμα είσαι thrasher (master of disaster που τραγουδάει και ο Cavalera) θα πωρωθείς ανηλεώς. Διαφορετικά κακώς διάβασες ως εδώ.
Πριν δεκαπέντε χρόνια τo thrash, όπως και το υπόλοιπο metal ήταν underground - στα όρια του γραφικού για τους άσχετους. Η μουσική του δίσκου όμως κινείται στα επίπεδα των αρχών της δεκαετίας του 90 όταν μιλούσαμε για Big Four: η παραγωγή γαμάτη και τα τραγούδια πορωτικά. To D.N.R. οδοστρωτήρας, το Eyes of Wrath τα σπάει, το True Believer για συναυλία, Legions of the Dead και κοπάνημα. Και πάει λέγοντας.
Άμα είσαι thrasher (master of disaster που τραγουδάει και ο Cavalera) θα πωρωθείς ανηλεώς. Διαφορετικά κακώς διάβασες ως εδώ.
1 σχόλιο:
Andy Sneap. \m/
Δημοσίευση σχολίου