Δεκεμβριανά

Όπως πάει θα το καταντήσω το blog όπως οι περισσότεροι και στο τέλος θα μείνει ένα κουφάρι. Αλλά δεν είμαι άνθρωπος που αποχωρίζεται εύκολα. Η dia de los muertos δεν έφτασε ακόμα.
Αυτό το διάστημα δε γίνανε πολλά αλλά ούτε και λίγα.  Αυτά που τριβελίζουν το μυαλό και συνήθως είναι άχρηστα πρέπει να να αποβληθούν. Που λες και θες να τα αποβάλλεις αλλά ξαναγυρίζουν. Που γυρνάνε και στον ύπνο σου. Δυστυχώς δεν είναι αρχεία στον υπολογιστή που τα κρύβεις ή τα διαγράφεις. Θέλει κάποια τεχνική και προσπάθεια και ίσως κάτι να γίνει. Όχι τίποτα άλλα πρέπει να υπάρχει χώρος για επεξεργασία πιο σημαντικών και χρήσιμων πραγμάτων.
Στη "μάχη" των οικονομικών είμαστε χαμένοι. Σαν την Ελλάδα ένα πράγμα. Όσο και να δουλέψεις-μαζέψεις, αν δεν κάνεις καμιά μπάζα της προκοπής, μέσα θα είσαι με επερχόμενα έξοδα. Για τη χαρά του πράγματος δουλεύουμε ρε παιδί μου.