Πασίγνωστο έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας που όμως λίγοι μας το έχουμε διαβάσει. Η δική μου επαφή φυσικά ήταν από το metal αλλά και όταν ήμουν μικρός σε ένα κόμικ που ο Ντόναλντ έμπλεκε με τον Μεφιστοφελή(!). To σκηνικό σκοτεινό και ο λόγος ποιητικός. Αυτό σε δυσκολεύει αλλά ταυτόχρονα προσθέτει γοητεία. Σίγουρα όταν το αναφέρεις στον άλλον δε μπορείς αντικειμενικά να πεις ότι θα του αρέσει αλλά ούτε ότι είναι δύστροπο.
Μια ξεχωριστή παράσταση με μια ωραία σκηνοθεσία που κατατάσσεται σε μια κατηγορία από μόνη της.
2 σχόλια:
Ξέχασες το "Αλοίμονο στους νέους" με το Χορν που είναι βασισμένο στο Φάουστ.
Έχει μια χαλαρή σχέση είναι η αλήθεια
Δημοσίευση σχολίου