Βλέπεις ένα παιδάκι και η κίνηση του είναι αέναη. Πας βόλτα ένα σκυλάκι και μετά από τρεις ώρες ακόμα δε λέει να κουραστεί. Όταν κάνεις κάτι περισσότερο από τα καθημερινά (δουλειά, καφέ-ποτό) αντιλαμβάνεσαι ότι την προηγούμενη περίοδο σα να λίμναζες. Γυρνάει η σκέψη σου και αντιλαμβάνεσαι ότι την προηγούμενη περίοδο έχεις καταναλώσει ώρες αναμονής σε γιατρούς, σε σεμινάρια, στο να περιμένεις στο αεροδρόμιο χωρίς να κάνεις κάτι. Το πολύ πολύ να χαζεύεις στο κινητό σου. Φτάνεις ως το στρατό που έμαθες να ζεις με την αναμονή. Κάποια στιγμή πρέπει να σου χτυπήσει καμπανάκι.
20 Δεκεμβρίου 2017
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου