Χρόνια είχα να γράψω κάτι σχετικά με τα αθλητικά. Στο σχολείο, τα παιδιά ασχολούνται συνεχώς και έτσι δεν μπορώ να το αποφύγω. Πέρα από τα παιδιά ασχολούνται φανατικά και κάποιοι συνάδελφοι. Όσο το κρατάμε στο χιουμοριστικό είναι καλά αλλά όταν μπαίνει η στενομυαλιά, τα κολλήματα και όσα θα αναφέρω παρακάτω, το πράγμα ξεφεύγει.
Εκεί έξω υπάρχουν γκρουπ ατόμων που οργανώνονται με σκοπό να βγουν και να χτυπήσουν, να σκοτώσουν. Στην διπλανή ομάδα του ΠΑΟΚ ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Στη μακρινή του Ολυμπιακού αποκαλύφθηκε εγκληματική οργάνωση 160 ατόμων. Και στις 2 περιπτώσεις, ανεξάρτητα αν φοβούνται να το πούνε, αυτά τα γκρουπ υποστηρίζονται από τις διοικήσεις.
Τα παιδιά στο σχολείο είναι λογικό να μην μπαίνουν σε αυτό το βάθος. Οι ενήλικοι συνάδελφοι, το καταπίνουν και το αποδέχονται. Βρείτε τη λέξη πως λέγεται αυτό. Βρείτε τη λέξη πως λέγεται και όταν ηδονίζεσαι με την αποτυχία του άλλου. Γιατί αυτό είναι που τροφοδοτεί την ενασχόληση με τον σημερινό α(θ)λητισμό. Ποια πρωταθλήματα και κύπελλα. Αυτά είναι χαρές της μιας μέρας. Η ήττα του απέναντι είναι που κρατάει αυτά τα άτομα να ασχολούνται με την ομάδα τους. Τα άτομα αυτά είναι είτε τα γκρουπ ατόμων που οργανώνονται με σκοπό να βγουν και να χτυπήσουν και να σκοτώσουν είτε οι (σκατόψυχοι) άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
ΥΓ Έβαλα να ακούσω (όχι να δω) τον τελικό κυπέλλου: άδειες κερκίδες, αποβολές, φασαρίες, όχι μπάλα
ΥΓ 2. Η οργάνωση αυτών των γκρουπ ατόμων έχει βγει από τα σύνορα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου