Πιστεύω ότι αν είχα παρακολουθήσει τη συγκεκριμένη συναυλία σε μικρότερη ηλικία, θα ήταν από αυτές που σε στιγματίζουν για πάντα. Φοβερά σκηνικά με τον εκπληκτικό πύργο, φαντασμαγορικό σόου, τέλειος ήχος, πρόζα σε κάποια τραγούδια, φωτιά και ξανά φωτιά. Δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις κάποια στιγμή αφού ήταν τόσο καλοστημένη και δουλεμένη που δε σε άφηνε να πάρεις ανάσα. Κερασάκι ο χαμός με τις εκρήξεις στο Du Hast. Δεν περιγράφω άλλο.
ΥΓ Γαμώ τα κινητά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου