Draconian Time

Κοιτώντας την προηγούμενη βδομάδα δεν μπορώ να πω ότι είχα τόσες ώρες δουλειάς ή ότι ήμουν συνέχεια έξω για διασκέδαση. Κι όμως δεν μπορώ να πω και ότι καθόμουν και είχα άπλετο χρόνο. Ο κλασσικός κακός χρονοκαταμερισμός ή η γενική αίσθηση ότι τρέχουμε όλη την ώρα;
Αν εξαιρέσουμε τις τελευταίες δεκαετίες, οι ρυθμοί και οι ζωές των ανθρώπων ήταν τελείως διαφορετικοί. Για να μετακινηθεί κάποιος μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα χρειαζόταν ώρες. Η ζωή του διαρκούσε κάποιες δεκαετίες πιο λίγο. Και όμως σήμερα, που εκμεταλλευόμαστε (;) κάθε λεπτό, ο χρόνος φαίνεται να μην επαρκεί.
Ίσως φταίει ότι η ταχύτητα δε μας αφήνει να σκεφτούμε. Ίσως κάνουμε τα ίδια και τα ίδια (σα τη μέρα της μαρμότας). Ίσως κοιτώντας τι έχουμε κάνει τα τελευταία 5 χρόνια μας φανεί σα να μην έχουμε κάνει κάτι. Ο καθένας σε κάποια περίπτωση ανήκει.