'Αλλοι φρέσκοι, άλλοι όχι, αυτοί είναι οι πιο πρόσφατοι δίσκοι που άκουσα. Let the madness begin (επίκαιρο με τον Ozzy στο playlist!).
Ozzy Osbourne – Scream
Αν ακούσεις τη φωνή του και το Time νομίζεις ότι είσαι στα 80s. Σίγουρα η τεχνολογία κάνει θαύματα αλλά σίγουρα και ο κωλόγερος έχει κάνει συμφωνία με το Διάβολο! Ο δικός μας Gus φέρνει εις περάς την αποστολή του και δοξάζει τα ελληνικά χρώματα στα πέρατα της οικουμένης :PMasterplan – Time to Be King
Ο Jorn Lande επέστρεψε. Όσοι τον ξέρετε θα κάνετε \m/. Όσοι όχι, δεν θα διαβάζατε το post :P Προσωπικά με έκανε να θυμηθώ ότι είχαν βγάλει μια δισκάρα πριν 7 χρόνια και ξανάρχισα να την ακούω.
Avantasia – Wicked Symphony/ Angel of Babylon
Ο Mr. Edguy έχει συνθετική ακράτεια. Ταυτόχρονη κυκλοφορία δύο δίσκων για την metal opera του; Οι συμμετοχές εξέχουσες* (προσθέστε Klaus Meine, Jon Oliva), το αποτέλεσμα καλό. Εμένα μ’ άρεσε πιο πολύ το Wicked Symphony σε λέω.
Ο Mr. Edguy έχει συνθετική ακράτεια. Ταυτόχρονη κυκλοφορία δύο δίσκων για την metal opera του; Οι συμμετοχές εξέχουσες* (προσθέστε Klaus Meine, Jon Oliva), το αποτέλεσμα καλό. Εμένα μ’ άρεσε πιο πολύ το Wicked Symphony σε λέω.
Scorpions – Sting in the Tail
Αποχαιρετιστήριος δίσκος. Δεν είναι φυσικά ο καλύτερος τους (αν ήταν θα τρέχαμε να τους μεταπείσουμε) ούτε όμως και άσχημος. Κρατάει τα standard τους και κλείνει όμορφα μια τόσο μεγάλη και ζηλευτή καριέρα.
Αποχαιρετιστήριος δίσκος. Δεν είναι φυσικά ο καλύτερος τους (αν ήταν θα τρέχαμε να τους μεταπείσουμε) ούτε όμως και άσχημος. Κρατάει τα standard τους και κλείνει όμορφα μια τόσο μεγάλη και ζηλευτή καριέρα.
Slash – Slash
Ο mainstream κιθαρίστας των παιδικών μας ηρώων Guns n’ Roses, μάζεψε κάποιους μουσικούς και κάποιους celebrities και κυκλοφόρησε δίσκο. Έχει ενδιαφέρουσες στιγμές (Iggy Pop, Astbury), μια από τα ίδια (Ozzy, Lemmy) και τα περισσότερα είναι αδιάφορα. Και μετά συνέχισε να τρώει όσα μαζεύει από τα δικαιώματα των GnR.
Ο mainstream κιθαρίστας των παιδικών μας ηρώων Guns n’ Roses, μάζεψε κάποιους μουσικούς και κάποιους celebrities και κυκλοφόρησε δίσκο. Έχει ενδιαφέρουσες στιγμές (Iggy Pop, Astbury), μια από τα ίδια (Ozzy, Lemmy) και τα περισσότερα είναι αδιάφορα. Και μετά συνέχισε να τρώει όσα μαζεύει από τα δικαιώματα των GnR.
Nevermore – The Obsidian Conspiracy
Όταν είχαν κυκλοφορήσει το Godless Endeavour δεν είχα ενθουσιαστεί ιδιαίτερα. Τώρα που το ξανάκουσα με αφορμή τη καινούργια τους κυκλοφορία, τα εκτίμησα περισσότερο. Ελπίζω το ίδιο να συμβεί και όταν θα βγάλουν το διάδοχο του Obsidian (αναμένω αήθη επίθεση του ex Radikal).
Όταν είχαν κυκλοφορήσει το Godless Endeavour δεν είχα ενθουσιαστεί ιδιαίτερα. Τώρα που το ξανάκουσα με αφορμή τη καινούργια τους κυκλοφορία, τα εκτίμησα περισσότερο. Ελπίζω το ίδιο να συμβεί και όταν θα βγάλουν το διάδοχο του Obsidian (αναμένω αήθη επίθεση του ex Radikal).
Soulfly – Omen
Όταν ο Cavalera αναφερόταν στο γράψιμο αυτού του δίσκου, μιλούσε για σύντομα κομμάτια στο στυλ του Reigning Blood. Ιεροσυλία. Όταν ακούσεις και το δίσκο, θα προτείνεις στον αγαπητό Max να πάρει κανένα ρεπό από τις συνεχείς κυκλοφορίες.
Όταν ο Cavalera αναφερόταν στο γράψιμο αυτού του δίσκου, μιλούσε για σύντομα κομμάτια στο στυλ του Reigning Blood. Ιεροσυλία. Όταν ακούσεις και το δίσκο, θα προτείνεις στον αγαπητό Max να πάρει κανένα ρεπό από τις συνεχείς κυκλοφορίες.
*αυτή η μαλακία με τον Michael Kiske που δεν γουστάρει το metal αλλά έχει κάνει χίλιες συμμετοχές σε metal δίσκους, πόσο θα κρατήσει ακόμα;
2 σχόλια:
Είπες κάτι για τους Nevermore... Ότι δεν σου πολυάρεσε ο δίσκος... Σε Γ@ΜΗΣ@ :# :#
Ozzy δεν άκουσα ακόμα αλλά πρέπει να είναι καλύτερο απ' το τελευταίο...
Masterplan... Πολύ melodic ρε παιδί μου, αλλά καλό. Θα το ξανατσεκάρω.
Avantasia... O Tobias τα 'χει κάνει... Καμία σχέση με τα Metal Opera. Κι εμένα το Wicked Symphony μ' άρεσε περισσότερο.
Για Nevermore & Soulfly τα 'χω ήδη πει. Τους άλλους δε τους ακούω.
I rest my case.
Δημοσίευση σχολίου