Gourmet 12

Ήρθε η ώρα να γευτούμε και τα φαγητά του Μοριά. Η Θεσσαλονίκη έχει τη φήμη του καλού φαγητού αλλά μέχρι στιγμής δεν απογοητεύτηκα από αυτά που δοκίμασα εδώ χάμω.

Noodlebar (Θεσσαλονίκη): Ασιατικό μαγαζί με υποκαταστήματα. Πολύ μοντέρνο εσωτερικά και με ενδιαφέρον μενού. Ίσως θέλει λίγη εξοικείωση στα πιάτα αλλά γενικά μ' άρεσε και θα ξαναπάω.
Μαντράκι (Τρίπολη):Ψητοπωλείο σχετικά στο κέντρο. Φιλικός ο ιδιοκτήτης αλλά έχει πολύ καλύτερα και ομορφότερα μαγαζιά η πόλη.
Αραπάκος (Ναύπλιο): Ψαροταβέρνα στην παραλία του Ναυπλίου. Ο ιδιοκτήτης (μεγάλη μούρη) ήταν κολλητός οικογενειακού φίλου, ο οποίος και παρήγγειλε σφυρίδα (ουάου). Ποιοτικά τα φαγητά. Από τιμές δεν πλήρωσα να πω αλλά πρέπει να ταν ακριβές.
Κακαναράκης (Ναύπλιο): Ωραίος χώρος μέσα στα στενάκια του Ναυπλίου. Ο ιδιοκτήτης (ζεν πρεμιέ) ήταν κολλητός του οικογενειακού φίλου και έτσι πάλι δεν ξέρω για τιμές. Από γεύσεις πάντως μια χαρά.
Σεντουκάκι (Τρίπολη): Κοντά στην κεντρική πλατεία, μέσα στα στενάκια, όμορφο έξω και μέσα. Έχει πιάτα πέρα από τα αναμενόμενα (δοκιμάστε κοτόπουλο με σουσάμι) και σχετικά φτηνό.
Πεινακοθήκη (Τρίπολη): Λίγο έξω από την πόλη, ένας σχετικά μεγάλος χώρος. Οικογενειακή φάση αλλά και παρεΐστικη. Τα πιάτα του πολλά και νοστιμότατα. Τσιμπολόγησα δηλαδή :P Ποικιλία και στο γλυκό.
Η Ταβέρνα του Μοριά  (Χρυσοβίτσι): Στην ορεινή Αρκαδία, σε ένα χωριουδάκι που το αναστάτωσαν οι φωνές μας, είναι ένα όμορφο ταβερνάκι. Χαρακτηριστικά τα πιάτα, φιλική εξυπηρέτηση και εκείνο το βράδυ είχε ζωντανή μουσική. Ρεμπετάδικο έγινε. Ωραία φάση.

ΥΓ Περίεργο να βάζω σε παρένθεση τη Θεσσαλονίκη...