Με κάποια δόση υπερβολής κάπως έτσι περνάμε εδώ χάμω. Βόλτες, καφέδες, λίγα ξενύχτια, όχι πολλά λεφτά. Δεν ξέρω πως φαίνεται προς τα έξω αλλά ουδέν κακό αμιγές καλού. Το κακό θα ήταν να θέλαμε να βγαίναμε και να μην είχαμε επιλογές. Αλλά και αυτούς που αφήσαμε πάνω δεν πάνε πίσω. Σηκωθείτε λοιπόν από ντιβάνια, καρέκλες, καναπέδες, κρεβάτια αγαπητοί φίλοι.
ΥΓ Το 1998 όταν πέρασα στο πανεπιστήμιο κερδίσαμε στην Τούμπα. Τώρα ξανακερδίσαμε. Τυχαίο; Δε νομίζω.
ΥΓ 2. Το πνεύμα του Πτυχίου πάντα ζει.
5 Οκτωβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου