Η περίπτωση Φίνκλερ

Άμα διάβαζα 2 βιβλία τη βδομάδα, δεν θα έκανα ξεχωριστό post για βιβλίο στο blog. Το συγκεκριμένο όμως μου πήρε σχεδόν 4 μήνες να το τελειώσω. Και δεν είχε 44.000 σελίδες αλλά 440. Ούτε ήταν στα Σουηδικά και χρειαζόταν να μεταφράζω κάθε λέξη. Ήταν όμως τόσο αδιάφορο και ανιαρό που δεν παλευόταν. Σε κάθε σελίδα που τελείωνα αναρωτιόμουν με ποια λογική πήρε βραβείο. Και μήπως το διάβαζα λάθος ή έφταιγε που εγώ ήμουν σε άλλη φάση και δεν πιάνω τη λογική του. Όπως και να χει το βιβλίο έχει να κάνει με έναν τύπο και δυο φίλους του και τους Εβραίους στην Αγγλία. Αλλά δε γίνεται απολύτως τίποτα και δε βγαίνει τίποτα. Και ο πιο βαρετός τύπος που γνωρίζετε, σίγουρα θα χει να σας περιγράψει κάτι πιο ενδιαφέρον.
Αυτά για όποιον σκεφτόταν να το διαβάσει ή σε όποιον δίνει βάση στα βραβεία. "Και γιατί το πάλευες ρε φίλε;" Γιατί ήταν δώρο.

ΥΓ Μην είμαστε απόλυτοι, Υπήρχε κάτι στο βιβλίο που άξιζε. Η σελίδα με την αφιέρωση :)