Τι κόλλημα αυτός ο άνθρωπος με το 1988, θα πει κάποιος. Πριν χρόνια είχα κάνει αναφορά στους σπουδαίους δίσκους που είχαν βγει εκείνη τη χρονιά. Λες και ήταν όλοι συνεννοημένοι και κυκλοφόρησαν μουσική. Το Metal Hammer κατάλαβε τη σημασία εκείνης της χρονιάς και έβγαλε συλλεκτικό αφιέρωμα. Είναι τόσες οι πληροφορίες και οι μουσικές που ξεφεύγουν από τους σημαντικούς δίσκους που είχα αναφέρει τότε.
Η ανάγνωση του τεύχους είναι αργή και ιεροτελεστική με συνεχή αναζήτηση τραγουδιών από τις κυκλοφορίες εκείνης της χρονιάς. Έτσι το απολαμβάνεις και ανακαλύπτεις πολλά άγνωστα. Άσε που ούτε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που πήρα το περιοδικό. Έτσι σα να τσουλάει πιο ανεπαίσθητα το τέλος του καλοκαιριού. Η φυγή σε παλιές ημερομηνίες είναι ένας τρόπος να μην είναι το μυαλό συνέχεια στο στρεσογόνο σήμερα. Ξεχνιέται και αντιμετωπίζει τα πράγματα σαν παραμύθια.
ΥΓ Τυχαίο που τα χρώματα του τεύχους είναι κιτρινόμαυρα; Γιατί τότε ήταν το peak με τη συμμετοχή στο Final Four της Γάνδης και τον Γκάλη σε τρελή φόρμα.
Η ανάγνωση του τεύχους είναι αργή και ιεροτελεστική με συνεχή αναζήτηση τραγουδιών από τις κυκλοφορίες εκείνης της χρονιάς. Έτσι το απολαμβάνεις και ανακαλύπτεις πολλά άγνωστα. Άσε που ούτε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που πήρα το περιοδικό. Έτσι σα να τσουλάει πιο ανεπαίσθητα το τέλος του καλοκαιριού. Η φυγή σε παλιές ημερομηνίες είναι ένας τρόπος να μην είναι το μυαλό συνέχεια στο στρεσογόνο σήμερα. Ξεχνιέται και αντιμετωπίζει τα πράγματα σαν παραμύθια.
ΥΓ Τυχαίο που τα χρώματα του τεύχους είναι κιτρινόμαυρα; Γιατί τότε ήταν το peak με τη συμμετοχή στο Final Four της Γάνδης και τον Γκάλη σε τρελή φόρμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου