Καλοκαιριάτικα βιβλίο για την πιο δύσκολη περίοδο της ιστορίας του τόπου; Δεν είχε πολύ ζέστη φέτος και είπα να ανεβάσω τη θερμοκρασία ;) Καλή η ενασχόληση με τη μεσαιωνική ιστορία του τόπου αλλά μια η αρχαία τραγωδία που με πήγε σε κεινη την εποχή, μια το συγκεκριμένο βιβλίο, έκανα το ταξίδι με τη χρονομηχανή.
Με κεντρικό χαρακτήρα τον ιστορικό ηγέτη του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη, μια σημαντική και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, μπαίνουμε στην περίοδο 1945 και φτάνουμε με άλματα ως το θάνατο του. Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί. Υπάρχουν αγωνιστές, προδότες, δυνατοί και αδύνατοι. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα που σε εισάγει στην πολυπλοκότητα της εποχής, όταν τη μια στιγμή ήσουν ήρωας και την άλλη θεωρούσαν χαφιές από την ίδια την παράταξη σου. Τυχεροί που δεν τα ζήσαμε. Ευνοημένοι που γνωρίζουμε τις καταστάσεις και μπορούμε να διδαχθούμε από την ιστορία.
Άνοιξα μεγάλο κεφάλαιο και θα προχωρήσω σε κάποια φάση άλλα όχι με στείρες αναφορές από τις δυο πλευρές αλλά αν βρω κάτι παρόμοια αντικειμενικό.
ΥΓ Είμαι στη σελίδα 224 και ξαφνικά πάει στην 241! Ωραία σελιδοποίηση, αναγκάστηκα να πάω στον Ιανό να διαβάσω τις 17 σελίδες που έλειπαν για να συνεχίσω
ΥΓ 2 Ένα πρωί διάβαζα στο μπαλκόνι και είδε το βιβλίο μια ξαδέρφη που έμενε δίπλα. Τελικά για κάποιους ακόμα υπάρχει ο διχασμός...
Με κεντρικό χαρακτήρα τον ιστορικό ηγέτη του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη, μια σημαντική και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, μπαίνουμε στην περίοδο 1945 και φτάνουμε με άλματα ως το θάνατο του. Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί. Υπάρχουν αγωνιστές, προδότες, δυνατοί και αδύνατοι. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα που σε εισάγει στην πολυπλοκότητα της εποχής, όταν τη μια στιγμή ήσουν ήρωας και την άλλη θεωρούσαν χαφιές από την ίδια την παράταξη σου. Τυχεροί που δεν τα ζήσαμε. Ευνοημένοι που γνωρίζουμε τις καταστάσεις και μπορούμε να διδαχθούμε από την ιστορία.
Άνοιξα μεγάλο κεφάλαιο και θα προχωρήσω σε κάποια φάση άλλα όχι με στείρες αναφορές από τις δυο πλευρές αλλά αν βρω κάτι παρόμοια αντικειμενικό.
ΥΓ Είμαι στη σελίδα 224 και ξαφνικά πάει στην 241! Ωραία σελιδοποίηση, αναγκάστηκα να πάω στον Ιανό να διαβάσω τις 17 σελίδες που έλειπαν για να συνεχίσω
ΥΓ 2 Ένα πρωί διάβαζα στο μπαλκόνι και είδε το βιβλίο μια ξαδέρφη που έμενε δίπλα. Τελικά για κάποιους ακόμα υπάρχει ο διχασμός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου