Πέρασε σχεδόν μια γενιά από τότε που οι Nightwish στο peak της δημοτικότητας τους κυκλοφόρησαν έναν από τους καλύτερους δίσκους τους. Μετά ο ήχος έγινε πιο κινηματογραφικός και η Tarja δε γύρισε ποτέ. Αν τους ακούμε ακόμα όμως, είναι γιατί τότε μεγαλουργούσαν.
Καταρχάς ο ήχος που πέτυχαν ήταν ο ιδανικός συνδυασμός δυναμικότητας, οπερατικότητας και δεν έγερνε προς τον εντυπωσιασμό. Ο αέρας του συγκροτήματος με γυναικεία φωνητικά έπαιζε ρόλο εκείνη την εποχή και τους εκτόξευσε. Το σημαντικότερο όμως είναι οι συνθέσεις. Ξεκινώντας από το τέλος, το πανέμορφο και επικό Ghost Love Score είναι προμήνυμα για τη συνέχεια της μπάντας. Τα Romanticide και Dead Gardens κρατάνε τη metal πλευρά τους ψηλά. Το Siren είναι η επιτομή του ήχου τους. Planet Hell και Nemo είναι χαρακτηριστικά του τότε ήχου τους. Και πάμε στο χιτάκι Wish I Had an Angel που χρειαζόταν για να τους διαδώσει παντού. Σε μια από τις καλύτερες συνθέσεις τους, το Dark Chest of Wonders σε ταξιδεύει και καταλαβαίνεις ότι δίσκοι σαν κι αυτόν βγαίνουν μια φορά (Once).
Καταρχάς ο ήχος που πέτυχαν ήταν ο ιδανικός συνδυασμός δυναμικότητας, οπερατικότητας και δεν έγερνε προς τον εντυπωσιασμό. Ο αέρας του συγκροτήματος με γυναικεία φωνητικά έπαιζε ρόλο εκείνη την εποχή και τους εκτόξευσε. Το σημαντικότερο όμως είναι οι συνθέσεις. Ξεκινώντας από το τέλος, το πανέμορφο και επικό Ghost Love Score είναι προμήνυμα για τη συνέχεια της μπάντας. Τα Romanticide και Dead Gardens κρατάνε τη metal πλευρά τους ψηλά. Το Siren είναι η επιτομή του ήχου τους. Planet Hell και Nemo είναι χαρακτηριστικά του τότε ήχου τους. Και πάμε στο χιτάκι Wish I Had an Angel που χρειαζόταν για να τους διαδώσει παντού. Σε μια από τις καλύτερες συνθέσεις τους, το Dark Chest of Wonders σε ταξιδεύει και καταλαβαίνεις ότι δίσκοι σαν κι αυτόν βγαίνουν μια φορά (Once).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου