Rock n Roll Children - Live at Eightball (again)

Δεν πέρασαν 7 μήνες και έχοντας κλείσει το εισιτήριο καιρό πριν, κατηφόρισα για να ακούσω τους ύμνους του μεγάλου Dio. Χαμός από κόσμο και πόρωση τόσο από νέα παιδιά όσο και από μπαρμπάδες: τους χαίρεσαι και τους δύο.

Ανέβηκαν πολλοί μουσικοί στη σκηνή σε αυτή τη γιορτή και μπορώ να πω ότι η επιλογή των τραγουδιών ήταν ακόμα καλύτερη σε σχέση με την προηγούμενη φορά. Φοβεροί όλοι τους. 4 ώρες ορθοστασία άξιζαν ως το τελευταίο λεπτό.

ΥΓ Στο επόμενο ραντεβού παίξτε και το Sign of the Southern Cross, που το χω απωθημένο \m/

All the fools sailed away

Βρίσκομαι στον ενδέκατο χρόνο στον ίδιο χώρο εργασίας. Ο χρόνος κυλάει απρόσκοπτα αλλά τα πράγματα δεν έχουν σχέση στο πως ήταν όταν είχα πρωτοπάει. Πλέον έχει εξισωθει με τον εργασιακό χώρο που ήμουν πιο πριν και έκανα αμάν για να φύγω.

Η διαφορά της διοίκησης είναι ότι τότε διοικητής ήταν ο Μητσοτάκης ο μεγάλος. Αντιπαθητικος, δεξιός, χωρίς να προσφέρει τίποτα στα παιδιά και στην εκπαιδευση. Οι εργαζόμενοι ήταν είτε δυσαρεστημένο είτε κλικαδοροι.

Τώρα η διοικητής είναι ο Μητσοτάκης ο υιός. Αδιάφορη, δεξιά, χωρίς να προσφέρει τίποτα στα παιδιά και στην εκπαιδευση. Πλέον μεσολαβεί και το δεξί της χέρι. Οι εργαζόμενοι είναι είτε σκασμενοι και την κάνουν από το καράβι είτε χειραγωγημενοι.

Έφτασε η ώρα;

ΥΓ Θυμάμαι στο στρατό που δεν την πάλευα στο τέλος, και έτρωγα τις καμπάνες... 

Blind Guardian/Ashes of Ares - Live στη Μονή Λαζαριστών

Πέρασαν 23 χρόνια (ολογράφως εικοσιτρία) από τότε που είχα δει τους Blind Guardian. Η αλήθεια είναι ότι από τότε με δυσκολία με κράτησε κάποια κυκλοφορία τους και έμεινα στα παλιά. Και αποζημιώθηκα με ένα επικό live.

Μπαίνοντας στο χώρο εντυπωσιάστηκα από το πόσο πολύ κόσμο είχε (κα από πόσοι φορούσαν καινούργιες μπλούζες Iced Earth). Οι Ashes of Ares με υποδέχθηκαν με το Dark Saga και η συνέχεια περιελάμβανε ολόκληρο το δίσκο. Πολύ δυνατός ο Barlow που τον είχα δει με τους Iced Earth to '99 στην Υδρόγειο. Ακόμα θυμάμαι το στριμωξίδι και την ασφυξία, που βγήκα να πιο 2 κανάτες νερό μετά τα πρώτα τραγούδια. Δε μου έλειψαν εκείνες οι συνθήκες αλλά όταν στα 15 μέτρα από τη σκηνή που βρισκόμουν, δίπλα μου έπιναν χαλαρά μπύρα, ε σε πιάνει μια απογοήτευση. Ωραία απόδοση, νοσταλγική και με μια εμφάνιση του Gus G, που έχει γίνει λίγο μαϊντανός (τι breaking the law).

Στην ώρα τους και οι Guardian και έκαναν έμπα με τραγούδια από την πρόσφατη δισκογραφία τους, τα οποία αν και δε μου είπαν κάτι, σε μέρος του κοινού μίλησαν. Όταν άρχισαν όμως τα 90s απογειώθηκε η φάση. Και κάπου εκεί άρχισε η ψιχάλα που στο Bard Song έγινε βροχή. Ούτε σκηνοθετημένο να το είχαν :) Έλα που όμως το PA τα τίναξε και ξεκινήσαμε το Valhalla ακαπέλα! Επανήλθε όμως γρήγορα και έκλεισαν με Mirror Mirror και Lord of the Rings. Τι άλλο να ζητήσεις σε ένα γεμάτο δίωρο σετ;

Τόσο ο Barlow όσο και ο Hansi ήταν πολύ επικοινωνιακοί και σε συνδυασμό με τις συνθήκες, συνέβαλαν στο να θυμόμαστε αυτό το live μετά από καιρό. Now you all know the bards and their songs

Καζανάκι

Ως γνωστόν το Καζανάκι είναι μια πόλη στο κεντρικό τμήμα της Ιαπωνίας. Δεν είναι τόσο δημοφιλής όσο το Τόκιο και η Οσάκα αλλά κατάφερε με τον τρόπο της να βρίσκεται στην καθημερινότητα μας.

Εκ πρώτης όψεως, θα πίστευε κανείς ότι πρόκειται για μια απλή και εύκολα κατανοητή πόλη χωρίς ιδιαίτερα σημεία αναφοράς. Και όμως, ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περιοχή Φλοτέρ, που πήρε το όνομα της από τους Γάλλους αποικιοκράτες του 19ου αιώνα. Το άνω τμήμα της, μέσα στην απλότητα του, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία ολόκληρης της πόλης. Για το κάτω τμήμα της και το σημείο σύνδεσης όσο και το κρυφό περιεχόμενο του, τι να πει κανείς; Χρειάζονται κυριολεκτικά ώρες για να ανακαλύψει τη χρυσή ισορροπία, χωρίς βέβαια να είναι σίγουρος ότι την έχει βρει ή απλά στάθηκε τυχερός.

Εκεί που το μυστήριο απλώνεται ακόμα περισσότερο είναι στο νότιο κομμάτι της πόλης. Αν προσπαθήσεις να το κατανοήσεις με τη λογική θα βγεις χαμένος, οπότε αφήνεσαι και απλά περιμένεις ότι κάποια στιγμή τα πράγματα θα λειτουργήσουν από μόνα τους. Όλα τα άλλα είναι απλά ταλαιπωρία.

Για όσους σκεφτούν ότι μπορούν να αντικαταστήσουν το Καζανάκι, είναι γελασμένοι. Και η επόμενη εμπειρία δεν θα ξεφύγει από το ίδιο ύφος και ατμόσφαιρα.

Ozzy

Τι να πει κανείς; Όλος ο ντουνιάς έχει μια μικρή έως τεράστια σχέση με αυτή την larger than life προσωπικότητα. Και ήρθε τόσο αναπάντεχα η είδηση του θανάτου του, λίγες μέρες μετά την κυριολεκτική αποθέωση του στην αποχαιρετιστήρια συναυλία του. 

Αυτό που θέλω να κρατήσω είναι η εικόνα μακριά από τη μουσική βιομηχανία που βρισκόταν δίπλα του. Η μυθική ζωή του, οι τρομερές μουσικές, η γοητεία της προσωπικότητας του. Ήταν το μακρινό 1997 που σαν teaser για το βίντεο κλιπ του Back on Earth, βγήκε ότι πέθανε ο Ozzy. Όπως και πολλές άλλες φορές πιο πριν που έφτασε κοντά, δεν ίσχυε κάτι τέτοιο. Τώρα όμως, στην κορυφή του κόσμου, το αποφάσισε. 

Εμείς οι ρομαντικοί θα συνεχίσουμε να ακούμε αδιάλειπτα τη μουσική του και, γιατί όχι, κάποια στιγμή να δούμε και μια ταινία που θα ακουμπάει στο μύθο του. 

Death is so final, for only the living
The spirit will always remain

Αινιγματικές Παραλλαγές

Καλοκαιρινή παράσταση σε ανοιχτό θέατρο. Αν δεν είναι αρχαία τραγωδία, ίσως περιμένεις κάτι ανάλαφρο. Όχι ότι δεν είχε τις στιγμές γέλιου αλλά ήταν κάτι πολύ διαφορετικό. Η πολύπλοκη δομή της, οι ανατροπές και κυρίως το περιεχόμενο της, καθιστούν τη συγκεκριμένη παράσταση κάτι πολύ δυνατό. Που σου δίνει ευκαιρίες να τη συζητήσεις και να την ψάξεις. Που πρέπει να την αφήσεις να καθίσει μέσα σου. Πρέπει να ψάξω έργα του συγγραφέα. 

Zagreb και Ljubljana και Plitvice

3 μέρη χώρεσαν μέσα σε 4 μέρες και με 2 παιδιά. Δύσκολα μαθηματικά αλλά με καλή οργάνωση και διάθεση, όλα πήγαν περίφημα. 

Zagreb: Συνδυασμός Βαλκάνια με Κεντρική Ευρώπη. Άνθρωποι φιλικοί και εξυπηρετικοί*. Μια πόλη με πολλά κομμάτια στις σκαλωσιές και εύκολες συγκοινωνίες/δρόμους, πράγματα που δείχνουν ότι είναι σε καλό δρόμο. Μέσα σε 2 μέρες είδαμε όσα θέλαμε να δούμε, τόσο στο πάνω κομμάτι με τις αγορές και το τούνελ όσο στο κάτω όπου ήταν τα επιβλητικά κτίρια και τα πάρκα.

Ljubljana: Μονοήμερη εκδρομή στην πρωτεύουσα της Σλοβενίας για να δούμε ακόμα πιο όμορφα κτίρια στο κουκλίστικο κέντρο της. Γύρω από το ποτάμι μπορείς να βολτάρεις στις γέφυρες ακόμα και να παρακολουθήσεις αγώνες πλωτού βόλεϊ. Το κάστρο ήταν πάντα ορατό από κάθε σημείο.

Plitvice: Το εθνικό πάρκο της Κροατίας είναι μια τεράστια έκταση με 16 λίμνες που ενώνονται μεταξύ τους με καταρράκτες. Αν το περπατήσεις θα νοιώσεις τη δύναμη και την καθαρότητα του νερού. Η φύση στο μεγαλείο της.

*αλλά με μια ροπή στο εθνικιστικό όπως αποδείχθηκε

ΥΓ. Ότι φάγαμε ήταν από ικανοποιητικό ως πολύ καλό. 

ΥΓ 2. Ταξίδι με παιδιά = το ένα μάτι στις ομορφιές και το άλλο στις ζαβολιές.