Τρίπλες

 Αφορμή ο μΕρεντονα. Έχουν γραφτεί πάρα πολλά και εδώ και παγκοσμίως. Είναι από τις προσωπικότητες που η ζωή του θα μπορούσε να γίνει σειρά από Netflix. Εγώ ακόμα θυμάμαι εκείνη την αφίσα μέσα σε ένα μικυμάου με την εθνική Αργεντινής. Άλλες εποχές άλλα βιώματα.

Μια ζωή τρίπλες ο μακαρίτης. Και εντός και εκτός γηπέδου. Φέτος το έριξα και γω στις τρίπλες στα επαγγελματικά. 

1. Το καλοκαίρι είχα αναλάβει ένα μεγάλο project για διδασκαλία σε πολλά αντικείμενα, Κάτι που σήμαινε πολλές ώρες προετοιμασία. Το πήγα μέχρι το σημείο που άξιζε και ύστερα με μια τρίπλα που θα ζήλευε ο Diego την έκανα.
2. Με την πρωτοφανή καθυστέρηση στις τοποθετήσεις, άφησα στην άκρη τις καλοσύνες και την χωρίς αναγνώριση προσφορά και έκανα αυτό που έπρεπε. 
3. Άμα τους αφήσεις θα νομίσουν ότι κοιμάσαι ή ότι αυτοί στη Δευτεροβάθμια κόβουν και ράβουν. Έχουν γνώση οι φύλακες και κατάπιαν τα γελάκια τους. Colpo grosso και με πιρουέτα πήρα την απόσπαση εκεί που δικαιούμουν.
4. Καπάκι ξανά στο στάδιο 2, αφού κράτησα καλές σχέσεις με το σχολείο που είμαι. 
5. Τηλεκπαίδευση για το σχολείο και με ένα σμπάρο δυο τριγώνια. Και του σχολείου είναι ευχαριστημένοι και δεν μπορούν να μου φορτώσουν άσχετα αντικείμενα σε άλλες βαθμίδες.

Άντε και στις επόμενες και ελπίζω πιο σημαντικές.

Φοβερός, απαίσιος, τρομαχτικά αναντίκριστος

Καθημερινά μπαίνω ξανά και ξανά σε συγκεκριμένα σαιτ. Μα υπάρχουν πολλά χρήσιμα και αξιόλογα, θα λέγαμε. Κάποια δεν είναι στα ενδιαφέροντά μου, κάποια είναι tltr, κάποια αξίζουν αλλά που να τα ξέρω. 

Η εφηβική ηλικία μου άφησε το κόλλημα με τη μουσική. Η παιδική με την ιστορία. Δεν ωρίμασα ακόμα για να ξεκολλήσω σε κάποιο από τα δύο, φαίνεται. Η περίπτωση του δεύτερου είναι ιδιαίτερη γιατί όσο εύκολο είναι να νομίζεις ότι γνωρίζεις, όσο κουραστικό φαίνεται να απαριθμείς πολέμους και ημερομηνίες άλλο τόσο εντυπωσιακό είναι να δεις τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στους αιώνες. Και ταυτόχρονα τόσο τρομακτικό πώς ξέρουμε τα πράγματα και πόσο σκάψιμο θέλει για να βρεις μια αντικειμενική αλήθεια.

Άμα κάνεις την αρχή και βρεις τις διόδους και την όρεξη μπορείς να μάθεις πολλά. Και ισχύει ότι τρώγοντας ανοίγει η όρεξη. Την αρχή αλλά και τη συνεχή εγρήγορση μπορώ να πω ότι την έκανα/κάνω μέσω του blog του Σμερδαλέου*. Άμα είσαι εραστής της ιστορίας θα βρεις τη χαρά σου και ταυτόχρονα θα εντυπωσιαστείς από τον πλούτο γνώσεων που παρέχετε απλόχερα. Μου θυμίζει τι νομίζαμε ότι είναι και πως θα εξελιχθεί το ίντερνετ εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 90. 

*Δεν πρόκειται για φάση Ελληνάρες, προφητείες, Λιακόπουλος κλπ. Το ακριβώς αντίθετο