29 Φεβρουαρίου 2024

Bruce Dickinson - The Chemical Wedding

Κυκλοφόρησε αναπάντεχα νέο δίσκο ο Dickinson μετά από πολλά χρόνια. Αφιερώνουμε ευλαβικά το χρόνο που επιβάλλεται σε ότι maidenικό υπάρχει. Έτσι βρίσκουμε ωραίες στιγμές και γυρνάνε οι θύμισες μας στα παλιά. Παλιά χρονικά, γιατί όταν τον ακούς το Chemical Wedding είναι λες και κυκλοφόρησε χθες.
Αν το Accident of Birth ήταν το μεγάλο comeback, το Chemical Wedding ήταν αυτό που έδειξε ότι ο Dickinson ήταν πολύ δυνατός και μπορούσε να ξαναδώσει την ώθηση που χρειαζόταν τότε οι Maiden (είχαν κυκλοφορήσει το άνισο Virtual XI). Με ύμνους όπως το Book of Thel (ξαδερφάκι του Darkside of Aquarius), τα πολύ δυνατά King in Crimson, Killing Floor, Tower και τα μελωδικά Jerusalem, Gates of Urizen. Και μαζί τους το ομώνυμο και το Alchemist να δίνουν το στίγμα του δίσκου. Ίσως του μόνου δίσκου που κυκλοφόρησε και ήταν ολοκληρωμένος και θεματικά/στιχουργικά.
Για να λέμε όμως τα πράγματα με το όνομα τους, ο άνθρωπος πίσω από το δίσκο ήταν άλλος: ο Roy Z. Οι μουσικάρες, η παραγωγή, η ψυχή ήταν αυτός. Αυτός ανέστησε τον Bruce και τον γύρισε εκεί που ήταν η θέση του. Στην μεγαλύτερη μπάντα όλων των εποχώνε.

29 Ιανουαρίου 2024

Heading for tomorrow

Οι σχεδιασμοί για το αύριο γίνονται σε πολλά επίπεδα. Το μέλλον μας ανήκει.

Πάμε στο σήμερα όπου οι μικροϊώσεις δε λένε να φύγουν με αποκορύφωμα ένα κοπάνημα στο δόξα πατρι που κυκλοφορώ σαν τραυματίας πολέμου. 

Συνεχίζουμε ατενίζοντας το μέλλον. 

20 Δεκεμβρίου 2023

All is dust in the wind (2023 edition)

Κάθισα να κάνω ανασκόπηση στα φετινά ακούσματα και άνοιξα τους φακέλους: άδειοι. Ούτε ένας δίσκος! Και διαπιστώνεις ότι όλα τα άκουσες μέσω streaming ή όσα κατέβασες δεν τα κράτησες. Αποτέλεσμα; Τη στιγμή που όλα καταγράφονται και ανακτώνται, σα να βρίσκεσαι μπροστά σε μια τρύπα του συστήματος.

Μετά από αναζήτηση προέκυψαν δύο διαπιστώσεις:

  1. Δοκίμασα πολλές νέες κυκλοφορίες
  2. Άκουσα παλιές - κλασσικές κυκλοφορίες
Ελαφρύς προβληματισμός που η μουσική είναι στον αέρα και τα ίδια τα ακούσματα διάσπαρτα και όχι συμπαγή αλλά προχωράμε με πολύ μουσική και live αν γίνεται.

22 Νοεμβρίου 2023

Μια αιωνιότητα

Δυστυχώς πέρασε πάρα πολύς καιρός για να δω καμιά δεκαριά ταινίες. Το μόνο που πρέπει να κάνω είναι να επανορθώσω.

  • Bastarden
    Mads Mikkelsen ίσον εγγύηση. Ιστορία δεμένη με τη γη. 
  • Finnick
    Πρώτη φορά σινεμά με τις μικρές! Φαίνεται να τους άρεσε η εμπειρία. Και για μας κύλησε ευχάριστα. 
  • The Old Oak
    Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, επέλεξα να δω ταινία ενός γνωστού (σε μένα) σκηνοθέτη. Στο ίδιο μοτίβο, πολύ ρεαλιστικό και με έντονες στιγμές.
  • Ayeh haye zamini
    Σκηνοθετικά δεν είχε να δηλώσει κάτι αλλά όσον αφορά την αποτύπωση της απολυταρχικής, καταπιεστικής κατάστασης στο Ιράν, είχε να πει πάρα πολλά.
  • Actor
    Τα 2 πρώτα επεισόδια μιας ιρανικής σειράς. Άλλη κατάσταση εντελώς σε σχέση με την προηγούμενη. Μια κοινωνία με τις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες της, μέσα από μια εύθυμη ματιά.
  • The Banshees of Inisherin
    Μετά από πολύ καιρό πήγα σινεμά: ήταν το διάστημα που μεσολάβησε; ήταν η ταινία η ίδια; ήταν η φάση που ήμουν; Την συζητούσα για μέρες.
  • At War
    Πολύ δυνατή, ρεαλιστική ταινία που έβλεπες χαρακτήρες του εργασιακού χώρου. Θα θελα να βλεπα και άλλες παρόμοιες.
  • Lasciati Andare
    Ανάλαφρη ιταλική κομεντί. Και εδώ καλός ο Toni Servillo
  • La Vie en Rose
    Μόνο σαν τριαντάφυλλο δεν ήταν η ζωή της Edith Piaf όπως την βλέπουν στην ταινία. Πολλά τα μπρος-πίσω, ωραία η μουσική.
  • Paris, je t'aime
    Ιστορίες αγάπης στο Παρίσι. Ήμασταν σε mood Παρισιού και τι καλύτερο.
  • The Worst Person in the World
    Βορειοευρωπαική ματιά στη ζωή μιας 30χρονης κοπέλας. Πολλά τα σκαμπανεβάσματα και με ανθρώπινες στιγμές. 

28 Οκτωβρίου 2023

Αυτοβιογραφίες νο2

Μπορεί να μου πάρει αιώνες να τελειώσω κάτι που δε με κρατάει ή με αγχώνει. Με τη μουσική που μ' αρέσει όμως ισχύει το αντίθετο. Είναι κομμάτι της καθημερινότητας μου και με μεταφέρει νοερά κάπου αλλού. Μέσα από τις αυτοβιογραφίες των δύο Sabs και με τα τραγούδια τους στο playlist, ταξίδεψα από τα late 60s ως το σήμερα.

Ο μπασίστας τους Geezer Butler γράφει με έναν άμεσο και απλό τρόπο. Δίνει μεγάλο βάρος στην ιστορία του γκρουπ από τότε που δεν είχαν λεφτά να φάνε μέχρι το rockstarιλίκι. Μαθαίνεις λεπτομέρειες που ενδιαφέρουν τους fan και γιγαντώνουν το θρυλικό status των Black Sabbath. Από αστεία ως τραγικά γεγονότα, μπορείς να πάρεις πράγματα.

O Ozzy Osbourne από την άλλη σε ξεκινάει από την δύσκολη ενηλικίωση του. Εξελίσσεται, όπως είναι αναμενόμενο, με πολύ ενδιαφέρον αλλά κάνει μπαμ ότι είναι γραμμένο από κάποιον επαγγελματία που μεταμορφώνει τις ιστορίες του Ozzy. Όσο κυλάει δεν αναφέρονται ούτε καν οι δίσκοι που κυκλοφόρησε παρά επικεντρώνεται στην προσωπική του ζωή. Πολύ πιώμα και χάπια.

8 Οκτωβρίου 2023

Καλύτερα να μιλάς

Από τη φύση μας ίσως, όταν γνωρίζεις κάποιον θεωρείς αληθή αυτά που σου λέει και τον βλέπεις θετικά. Η συνέχεια πολλές φορές είναι διαφορετική. Το σημαντικό είναι να διαπιστώσεις την πραγματικότητα το συντομότερο.

Πολύ συχνά πιάνεις τον εαυτό σου να θεωρεί ότι επειδή εσύ σκέφτεσαι κάπως ή είσαι καλοπροαίρετος, έτσι είναι και ο συνομιλητής σου. Επειδή εσύ έχεις θετικές προθέσεις και καλή άποψη για αυτόν, έτσι είναι και ο άλλος. Καλό είναι να προσέχεις τα σημάδια και ακόμα καλύτερα αν του ξεφεύγει κάτι. Γιατί πρέπει να είναι πολύ επαγγελματίας (υπάρχουν τέτοιοι) που να μην του ξεφύγει κάτι.

Καλός ακροατής είναι αυτός που δείχνει ενδιαφέρον για τον συνομιλητή του και δεν ακούει μόνο τον εαυτό του. Ακόμα καλύτερος είναι αυτός που του δίνει χώρο για να δείξει τι πραγματικά σκέφτεται. Έτσι θα ξέρει με τι έχει να κάνει και αν αξίζει να του συμπεριφερθεί όπως θέλει να του συμπεριφέρονται. Δεν είναι πολύ αυτοί...

5 Σεπτεμβρίου 2023

25 years ago

Όχι δεν είναι σημαντική ημερομηνία γιατί είναι δυο μέρες μετά τις 3 Σεπτέμβρη, πρασινοφρουρέ που διαβάζεις το blog. Δεν είναι σημαντική ημερομηνία γενικά, αλλά πριν από 25 ολόκληρα χρόνια την περίμενα πως και πως. Είχε ανακοινωθεί βλέπετε ότι στις 5 Σεπτεμβρίου 1998 θα έπαιζαν οι Maiden στο Θέατρο Δάσους. Πρώτη συναυλία και μάλιστα με την αγαπημένη μου μπάντα. Οι μέρες περνούσαν σε αντίστροφη μέτρηση. Οι στίχοι για κάθε τράγουδι τους απομνημονεύονταν.

Λογικό τότε να ήταν το σημαντικότερο γεγονός στη ζωή μου. Οι εποχές άλλαξαν όμως δεν άλλαξε ότι ακόμα τραβιεμαι για συναυλίες μακριά. Κομμάτι της ζωής μου. 


Σημείωση: κομμάτι του post είχε πρωτοανέβει το 2012...