Κάποιες φορές θα πιάσεις τον εαυτό σου να κάνει ή να λέει πράγματα που στο παρελθόν όταν τα έβλεπες από άλλους, τα σχολίαζες σκωπτικά. Ίσως επειδή έτσι συνηθίζονταν, ίσως επειδή είσαι πειραχτήρι, ίσως γιατί ήταν και λίγο τραβηγμένα. Με τα μάτια του τότε, φαντάζει λογικό να έβρισκες κάποιες καταστάσεις, κάποιες ατάκες "κάπως" ή ακόμα και γραφικές.
Δεν είναι τόσο ότι ήταν τραγικές όσο ότι με την τότε οπτική έτσι τα αντιλαμβανόσουν. Και αυτό το συναντάς σήμερα γιατί ακούς κάτι παρόμοια από τους άλλους. Ξέρεις ότι όταν βρεθούν στη θέση σου θα αναδιπλωθούν. Γιατί δεν θες να σκέφτεσαι ότι το κάνουν από κόμπλεξ ή επειδή το χιούμορ τους παραμένει εφηβικό.
