29 Σεπτεμβρίου 2012

Κάθε πέρυσι... όπως πέρυσι

Πέρυσι τέτοια εποχή έκανα post για τα κουνούπια. Φέτος η κατάσταση είναι ίδια και χειρότερη καθώς μιλάμε για καμιά δεκαριά σήμερα που ξύπνησα. Ξανά αντικουνουπικό κλπ
Ο λαός μας που ποτέ δεν σηκώνει κουνούπι στο σπαθί του (sic) δέχθηκε τις νέες μειώσεις, περικοπές και φόρους. Μερικά από αυτά είναι η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης από 65 στα 67 έτη, η εξαφάνιση του 13ου - 14ου μισθού στο δημόσιο και η περαιτέρω αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στα φάρμακα. Έτσι για πλάκα. Όπως πέρυσι τα κάναμε γαργάρα έτσι και φέτος. Και η αυξήσεις στις τιμές συνεχίζουν.
Ο καιρός είναι καλός και ο κόσμος ξεχύνεται κυριολεκτικά στα μαγαζιά εστίασης. Δεν βρίσκεις να καθίσεις, δεν μπορείς να περάσεις από τα καθίσματα που τα χουν απλώσει παντού. Δυστυχώς όταν έχει πολυκοσμία δεν υπάρχει μόνο μια ζωντανή ατμόσφαιρα αλλά και πολλά κρούσματα βλακείας.

21 Σεπτεμβρίου 2012

Γαμοτέινμεντ

Ένα αστειάκι με μια φίλη από κει χάμω, είναι ότι η διασκέδαση τους έχει να κάνει με γάμους και βαφτίσια κάθε Σαββατοκύριακο. Παντρεμένη με παιδάκι στην επαρχία, σου κάνει ότι έτσι πάει. Έλα όμως που από αυτό το ΣΚ ξεκινάει κάτι αντίστοιχο και για μένα. Φίλος, ξάδερφος, ίσως και κάτι ακόμα τον Οκτώβρη. Θα μάθω το playlist των γάμων να σας ενημερώσω για να στε ενημερωμένοι. Ελπίζω να περάσω καλά και να μην είναι φασόν όπως οι περισσότεροι. Και στο κεφαλάκι σας.

14 Σεπτεμβρίου 2012

Σκουλ

Οι μη εκπαιδευτικοί θα παραξενευτούν αν τους πεις ότι τέτοια μέρα δεν ξέρεις ακόμα σε ποιο σχολείο θα είσαι. Και όμως υπάρχουν χιλιάδες που αλλάζει η τοποθέτηση τους ενώ και άλλοι τόσοι περιμένουν να μετακινηθούν από εκεί που βρίσκονται.
Προσωπικά διάλεξα να μετακινηθώ στην πρωτοβάθμια με όσα καλά και κακά έχει. Δοκιμάζουμε, δεν χάνουμε και τίποτα. Αν κάποιος θυμάται τις αναφορές μου για εκεί που ήμουν την περασμένη χρονιά, θα καταλάβαινε ότι με χαλούσαν πολλά πράγματα. Και έτσι έχω μια ανακούφιση που αφήνω το σχολείο αν και πιστεύω ότι με τους συναδέλφους πάλι καλά θα ήμασταν. Άντε καιρός είναι να νοιώσουμε ότι κάτι δίνουμε.

13 Σεπτεμβρίου 2012

Seven Ages of Rock

Με τα ντοκιμαντέρ γενικά δεν τρελαίνομαι. Ειδικά εκείνα τα nerdικα που παρακολουθεί μανιωδώς ο γνωστός-άγνωστος. Αυτά που έχουν να κάνουν με το metal πρέπει να πω ότι μου προξενούν περισσότερο το ενδιαφέρον (αν και πλέον με όσα έχω δει, επαναλαμβάνονται).
Το συγκεκριμένο, που έχει πιο ευρύ αντικείμενο, προβλήθηκε το 2007. Το πως ξεκίνησε ή πως πάει η συγκεκριμένη μουσική σηκώνει κουβέντα. Το σίγουρο πάλι είναι ότι μέσα σε εφτά επεισόδια δεν μπορείς να καλύψεις το αντικείμενο. Για τηλεοπτικό προϊόν στέκεται καλά, ενώ η επιλογή του να εστιάζει σε ορισμένες μεγάλες μπάντες σε κάθε επεισόδιο, κρίνεται ορθή γιατί αλλιώς θα χανόταν η μπάλα.
Προσωπικά μ' άρεσαν πιο πολύ τα επεισόδια που είχαν να κάνουν με κομμάτια της rock που δεν είχα πολυασχοληθεί. Πρώτο και καλύτερο το art rock που με έκανε να αντιληφθώ τα γούστα μιας μερίδας ακροατών. Η σημασία του punk ανεξάρτητα αν σου λέει κάτι, προβάλλεται και γίνεται αδιαμφισβήτητη. Και όσον αφορά το Indie παγιώνεται η άποψη ότι πρόκειται για νερόβραστο και ανούσιο, αντάξιο της αγγλικής κουζίνας  :O 
Διαλέξτε κάποιο ιδίωμα που να σας τραβάει την προσοχή και δοκιμάστε. We rock!

11 Σεπτεμβρίου 2012

Ελλάς ελλήνων καταναλωτών

Αν ανοίγεις την τιβί, αν έχει πέσει κάποιο φυλλάδιο στα χέρια σου, αν προχωράς στο δρόμο βρε αδερφέ θα χεις δει διαφημίσεις που διαφημίζουν την ελληνικότητα της επιχείρησης. Το θέμα ξεφεύγει όταν χωρίς προφανή λόγο (πχ προϊόντα ελληνικής παραγωγής) πουλάνε Ελλάδα. Και όταν ακόμα και το Lidl προσπαθεί να το παίξει πατριωτικό κάπου μένεις μαλάκας. Αποκορύφωμα έξω από τα Hondos Center, πινακίδα που να γράφει "Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ", Ρασούλης. Μία λέξη: εμετός.
Πρόταση: οι Έλληνες ιδιοκτήτες ας δείξουν τον πατριωτισμό τους στους μισθούς των Ελλήνων υπαλλήλων τους. Μέχρι και οι χρυσαυγίτες θα το έκαναν αυτό. Τζάμπα μάγκες

10 Σεπτεμβρίου 2012

Θερινό σινεμά

Τελείωσε και με τη βούλα η καλοκαιρινή περίοδος αφού κάναμε και το τελευταίο μπάνιο. Μαζί είδαμε και την πιο πρόσφατη ταινία. Άντε και σε καλύτερα το φθινόπωρο.
  • We Bought A Zoo
    Ένας χήρος νέος με τα δυο παιδιά του, αγοράζει έναν ζωολογικό κήπο για να ξεφύγει. Είναι καλοφτιαγμένη και έτσι δεν πέφτει σε κατηγορία ταινίας για Κυριακή μεσημέρι.
  • The Five-Year Engagement
    Άμα δεν είσαι ζευγάρι σε μακρόχρονη σχέση, προσπέρνα το. Άμα είσαι το λες καλό.
  • Snow White and the Huntsman
    Περίμενα μια καλοφτιαγμένη ταινία και τελικα μακάρι να ήταν ριμέικ της Χιονάτης του Ντίσνει. Επική μαλακία.
  • The Dictator
    Δεν είναι όσο κάφρικη όσο οι προηγούμενες αλλά πάλι πρέπει να είσαι προετοιμασμένος. Βγάζει πολύ γέλιο και ακόμα και σήμερα είναι κόλλημα. Aladeen motherfucka.
  • Dirty Pretty Things
    Η Αμελί βρίσκεται στο Λονδίνο ως μετανάστρια για να βγάλει τα προς το ζην. Όπου και όποτε να ζεις, η μοίρα είναι δύσκολη για πολύ κόσμο.
  • Abre los ojos
    Ισπανικό sci fi από τον Amenabar. Δεν τρελαίνεσαι αλλά είναι μια χαρά.
  • Tesis
    Ισπανικό θρίλερ από τον Amenabar. Έχει ατμόσφαιρα b movie και σε κρατάει ως το τέλος.
  • Once
    Πίσω στο 2006 είχα δει το τρέιλερ και μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον. Όταν βγήκε όμως δεν το χα πάρει χαμπάρι και έτσι ξεχάστηκε. Βρήκα την ευκαιρία λοιπόν και την είδα: μουσική και αλλιώτικη.
  • The Pirates! Band of Misfits
    Όταν είχα δει το πρώτο τρέιλερ είπα θα πάω στο σινεμά όταν βγει. Όταν είδα το κανονικό είπα ας περιμένω να την κατεβάσω. Και τώρα που την είδα μπορώ να πω ότι ήταν μια μαλακίτσα. Ζήτημα να χαμογέλασα δυο φορές.
  • Dark Shadows
    Tim Burton και Johnny Depp. Κλασσικό δίδυμο, αναμενόμενο αποτέλεσμα. Αυτή τη φορά πέρα από την ωραία φωτογραφία έχει και κάποια υπόθεση.
  • Comme un chef
    Κομεντί με τον Ζαν Ρενό που βλέπετε πολύ χαλαρά και χαμογελαστά. Δεν θα θυμάσαι την υπόθεση της αλλά την κουζίνα της.
  • The Children of Heaven
    Ιρανική ταινία με δύο μικρούς πρωταγωνιστές. Πολύ όμορφη και γλυκιά, προτείνεται είτε είστε φαν του ιρανικού σινεμά είτε όχι.

6 Σεπτεμβρίου 2012

Photo Phault 2.0

Θα θυμάστε πριν από χρόνια εκπομπές τύπου Photo Phault, όπου ανηποψίαστοι (aka βλακόμουτρα) τηλεθεατές τηλεφωνούσαν για να πουν την προφανή διαφορά-λύση και να κερδίσουν μεγάλα ποσά. Εννοείται ότι ήταν απατεωνιά και χρεωνόταν με τις ώρες όσο περίμεναν στη γραμμή. Η πλάκα είναι ότι ήταν τόσο εξόφθαλμο ότι πρόκεται για κοροϊδία όσο ήταν και οι λύσεις στα ερωτήματα.
Έστω και αργά μπήκε ένα τέλος και ερχόμαστε στο σήμερα. Ο Αντέννας και από δίπλα το Μακεδονία προβάλουν πάλι τέτοιου τύπου εκπομπές. Κάθησα δυο φορές για να δω πόσο αθώα είναι αλλά τύφλα να χει ο Χρηστίδης. Στον Αντέννα ο παρουσιαστής έλεγε ότι είναι χρώμα που έχει να κάνει με το πένθος, το ρίχνουμε στους βουλευτές κλπ και μετά από ένα δεκάλεπτο ο "τηλεθεατής"  είπε σκοτεινό. Στην φώτο η παρουσιάστρια με στυλ Λιακόπουλο έλεγε ότι είναι δέντρο και η λέξη ξεκινάει από Ροδ και τελικά ο "τηλεθεατής" είπε ροκανίδια. Άντε να δούμε πότε θα πειράξουν τον Κυριακού.

5 Σεπτεμβρίου 2012

Today

Όχι δεν είναι σημαντική ημερομηνία γιατί είναι δυο μέρες μετά τις 3 Σεπτέμβρη, πρασινοφρουρέ που διαβάζεις το blog. Δεν είναι σημαντική ημερομηνία γενικά, αλλά πριν από 14 ολόκληρα χρόνια την περίμενα πως και πως. Είχε ανακοινωθεί βλέπετε ότι στις 5 Σεπτεμβρίου 1998 θα έπαιζαν οι Maiden στο Θέατρο Δάσους. Πρώτη συναυλία και μάλιστα με την αγαπημένη μου μπάντα. Οι μέρες περνούσαν σε αντίστροφη μέτρηση. Οι στίχοι για κάθε τράγουδι τους απομνημονεύονταν.
Περασμένες οι εποχές που προσμονούσα τέτοια γεγονότα αλλά ακόμα και να τραβηχτώ για συναυλία στην Αθήνα. Ίσως επειδή δεν έχει μείνει και όνομα τόσο μεγάλου βεληνεκούς που θα θελα να δω. Ίσως μόνο οι Venom (μπουχαχα). Και έτσι διαβάζουμε κανένα review για το τι γίνεται στα live και μετράμε αν φτάνουν τα κουκιά να πάμε στους γάμους που έρχονται.

1 Σεπτεμβρίου 2012

Ινδικτιώνα

Πότε ήταν 1η Ιουλίου και πότε πήγε 1η Σεπτεμβρίου δεν κατάλαβα. Μάλλον χρειάζεται ένα πιο ξένοιαστο μυαλό για να αντιλαμβάνεται αυτό το διάστημα ως δύο μήνες και όχι δύο μέρες. Αλλά αφού δεν ήρθε αυτό το διάστημα, δεν βλέπω να έρχεται.
Ο καιρός και ο κόσμος που έχει μαζευτεί στην πόλη σε προτρέπει να βγεις και να γυρίζεις όλη μέρα. Για έναν καφέ το πρωί και για όμορφη βόλτα, ποτό το βράδυ. Έλα όμως που δεν συμφωνεί το πορτοφόλι σου. Ούτε και οι υποχρεώσεις από Δευτέρα. Σε ένα εργασιακό περιβάλλον που μόνη ενδιαφέρουσα στιγμή είναι όταν θα μπαίνεις στην τάξη, καθώς η αμοιβή και οι συνθήκες είναι αστείες, πρέπει να αντεπεξέλθεις. Αν όχι, εσύ θα την πληρώσεις. Ας οργανωθούμε λοιπόν για να το κάνουμε ενδιαφέρον και να πάμε ένα βήμα πιο πέρα.

ΥΓ Πάλι καλά υπάρχουν εκατοντάδες φωτογραφίες να μου θυμίζουν τι έγινε αυτό το διάστημα :)