Do they know it 's christmas time

Πήγα να ξεκινήσω το post με άλλο τρόπο αλλά διαπίστωσα πως το να θυμόμαστε και να χαλιόμαστε για τα παλιά δεν προσφέρει τίποτα. Αρχίζει λοιπόν, μια περίοδος άδειας και καλό θα είναι να το νιώσω και ως άδεια. Φέτος δε μετρούσα τις μέρες μέχρι να φτάσει ενώ και δεν πέρασε μέρα που να μην χαμογελάσω στο σχολείο. Τα παιδάκια του δημοτικού είναι άκακα και όσο και να σου βγαίνει η φωνή πάντα θα σε αποζημιώσει ένα μαγουλάκι. Καλές μας γιορτές και με το καλό πίσω.

ΜΜΜ

Αν μετακινείσαι μέσα στην πόλη είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιείς μέσα μαζικής μεταφοράς. Εδώ ο ίδιος ο εξαποδώ έκανε βόλτες με το μετρό! Αυτά σε περίπτωση που δεν είσαι Ελληνάρας που προτιμά να κάνει αέναους κύκλους για να βρει πάρκινγκ με αποτέλεσμα να φτάνει καμιά ώρα αργότερα.
Από την άλλη όταν ο μονοπωλιακός ΟΑΣΘ που εκβιάζει ότι θα τραβήξει χειρόφρενο, βάζει λεωφορεία με σκισμένες φυσούνες, τι να πεις;

Be(a)st of 2012

Έφτασε η ώρα να μάθετε ποια ήταν τα καλύτερα του σκληρού ήχου για φέτος, γατάκια... Νιάου.
Φέτος ξεκίνησα να τα βρω άλλα δε μου έβγαιναν 7. Με την καμία. Κάθε χρονιά και χειρότερα :@

1. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να γράψω για τις μούφες της χρονιάς. Αλλά μου φάνηκε πολύ μίζερο.
2. Μετά σκέφτηκα να αναφέρω τα 7 τραγούδια που γούσταρα πολύ. Αλλά πρώτον έπρεπε να ακούσω όλους τους δίσκους ξανά μήπως μου ξέφυγε κάτι και μετά θα ήταν σαν hit list στο ραδιόφωνο.
3. Τελικά κατέληξα σε μια μίξη των τριών. Enjoy \m/

Δυνατές στιγμές

Accept - Stalingrad

Δοκιμασμένες συνταγές για οπαδούς. Αυτός ο ήχος είναι κόλλημα.

Candlemass - Psalms For The Dead

Άλλη μια μπάντα εγγύηση. Ο ήχος ο αναμενόμενος αλλά τα riff, riff. 

Grand Magus - The Hunt

Old school ήχος, καλές αλλά όχι τρομερές συνθέσεις. Παρόλαυτα είναι πολύ καλοί για epic.

Stone Sour - House of Gold & Bones Part 1

Ζήτημα να έχω ακούσει δυο φορές τον προηγούμενο. Πολύ ραδιοφωνικός, λίγο ακόμα και θα γινόταν Nickelback. Αυτός έχει πιο δυνατές κιθάρες και πιο μεταλλικές στιγμές. Ωραίος.

Fail

 Manowar - Lord of Steel

Όσοι περιμένετε να σώσουν οι Manowar το metal, φορέστε άλλο γούνινο βρακάκι. Ένα τραγούδι κόλλημα (Touch the Sky) και μετά το χάος. 

Running Wild - Shadowmaker

Μια λέξη: ξεφτίλα 

Steve Harris - British Lion

Προσωπικός δίσκος από τον Harris μοιάζει με ανέκδοτο. Δυστυχώς για μας που ανδρωθήκαμε με τα riff του αρχηγού, αν τον ακούσεις κιόλας θα διαπιστώσεις ότι η χαίτη του λιονταριού άσπρισε.

Συνδικαλιστές

Προσωπικά νοιώθω μια απέχθεια για τους συνδικαλιστές του χώρου μου. Μέχρι σήμερα δεν έχω γνωρίσει  κάποιον που να ασχολείται και να είναι ουσιαστικός και λειτουργικός. Είναι προσωπική άποψη και μπορεί άλλοι να πιστεύουν ότι είναι φωτεινοί φάροι της εκπαίδευσης. Από τον πρώτο που γνώρισα και τα παιδιά του δημοτικού τον κατηγορούσαν ότι τα έβριζε, στον περσινό διευθυντή, ο οποίος διοικούσε τόσο δυσλειτουργικά και εξουθενωτικά το σχολείο. Το κερασάκι στην τούρτα είναι ένα από τα υψηλά στελέχη της ΟΛΜΕ, που σαν φίλος φίλου μου έκανε μια χειραψία. Η πρώτη εντύπωση μετράει και σήμερα έμαθα ότι θα συναντιόταν με κάτι κοριτσάκια που μιλούσε στο Facebook...
Όλοι αυτοί ανατράφηκαν μέσα στους χώρους της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ και θα κουβαλάνε σε όλη τους τη ζωή τα ιδανικά του κομματόσκυλου. Καμιά έκπληξη λοιπόν.

Ο λυτρωτής

Όταν μου το πήραν δώρο, μόλις είχα τελειώσει το διάβασμα ενός ή δύο βιβλίων. Έτσι δε με ενθουσίασε η επιλογή από το γνωστό-καταφύγιο-για-όποιον-δεν-ξέρει-τι-δώρο-να-σου-πάρει (aka Public).
Το γεγονός ότι το τελείωσα σχετικά γρήγορα σημαίνει από τη μια ότι μου άρεσε και ίσως ότι ήταν "εύκολο". Με σχεδόν 500 σελίδες, μικρό πάντως δε το λες. Αστυνομικό με εξιστόρηση εντελώς κινηματογραφική, λες και προορίζεται για τη μεγάλη οθόνη. Ο Nesbo έχει ωραία γραφή και σου δίνει την εντύπωση ότι το ζει καθώς δίνει προσοχή στη λεπτομέρεια. Και κυρίως η δράση είναι καλά δομημένη και σε κρατάει σε εγρήγορση. Ιστορία για ενήλικες και όχι μόνο για εφήβους.

Το ότι είναι mainstream συγγραφέας συν όσα γράφει στο εξώφυλλο-οπισθόφυλλο είναι στα μείον για μένα. Τα προσπερνάω και αν πέσει στα χέρια μου δικό του βιβλίο θα το διαβάσω με πολύ όρεξη.