Κοτσυφόκισσα

Μετά από αρκετό καιρό ολοκλήρωσα το τελευταίο βιβλίο της σειράς. Το ξεκίνησα μετά τη μούφα που ήταν η ταινία που βγήκε πρόσφατα και ήταν για το πρώτο κομμάτι του. Έτσι και με σκοπό να αποφύγω να δω και την ταινία που θα βγει σε κάνα χρόνο κάθισα και διάβασα το υπόλοιπο.
Βρήκα θετικό που δεν ήταν γραμμένο όπως το προηγούμενο, στο οποίο κάθε κεφάλαιο τελείωνε με ένα cliffhanger. Είχε μια σκοτεινιά αλλά η οπτική από την πλευρά της Κάτνις, μιας 17χρονής δεν είναι κάτι που μπορώ να ταυτιστώ. Ούτε ηλικιακά φυσικά, ούτε σε όλα τα άλλα.
Τέλος πάντων, δεν είναι κακό να διαβάζεις αλλά την επόμενη φορά θα ταν καλύτερο να είμαι πιο επιλεκτικός σε best seller σειρές. Απευθύνονται αλλού.

Ταινίες

Ποδαρικό με αναφορά σε ταινίες. Τις είχα παραμελημένες πέρυσι αλλά φέτος ελπίζω να αντιστραφεί η κατάσταση. Καλή χρονιά σε όλα τα επίπεδα.

• Gone Girl
  Είχαμε ακούσει πολύ καλά λόγια και έτσι δε μας πτόησαν οι 2,5 ώρες διάρκεια. Καλογυρισμένο και σε κρατάει ως το τέλος.
  
• The Hunger Games: Mockingjay - Part 1
  Περισσότερο από συνήθεια παρά ότι αναμένεις κάτι τρομερό, είδα τη συνέχεια της τετραλογίας. Αν είσαι έφηβος είναι καλή εισαγωγή σε ένα "επαναστατικό" mood. Αν έχεις δει σοβαρές ταινίες και διαβάσει σχετικά βιβλία, θα σου φανεί χαζομαρούλα.
  
• Force Majeure
  Σουηδική οικογένεια σε διακοπές σε χιονοδρομικό κέντρο. Οι ρόλοι σήμερα έχουν αλλοιωθεί και το αντρικό πρότυπο καταρρεύσει.
  
• Today
  Ιρανικό σινεμά με προσέγγιση σε ένα καθημερινό θέμα που υπάρχει σε όλες τις κοινωνίες. Τόσο ρεαλιστική ταινία που την κουβαλάς.
  
• Magical Girl
  Η περιγραφή ισορροπούσε ανάμεσα στην κανονική πλοκή και την ιντελεκτουάλ. Πάλι καλά βάρυνε στην πρώτη. Ωραία δομή και γενικά πολύ καλή. Πρώτη φεστιβαλική για φέτος.
  
• My Left Foot
  Η ιστορία ενός ατόμου με εγκεφαλική παράλυση σε μια πολύ καλή ερμηνεία του Day Lewis. Με δύναμη και θέληση μπορούμε να ζήσουμε.
  
• Rise of the Planet of the Apes
  Σε ρυθμούς αμερικάνικης ταινίας του είδους που βλέπεται ευχάριστα. Τίποτα ιδιαίτερο
  
• The Lunchbox
  Ινδική ταινία που απεικονίζει τη ζωή στη Βομβάη του σήμερα μέσα από μια ρομαντική ιστορία. Σου ανοίγει την όρεξη για το Φεστιβάλ.
  
• Miss Violence
  Μια απλή οικογένεια ενός ταλαίπωρου πενηντάρη. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα και η αρρωστημένη και σχεδόν παρανοϊκή κατάσταση παρουσιάζεται σιγά σιγά. 
  
• Cinema Paradiso
  Με μια λέξη: νοσταλγικό. Αν το έβλεπα μικρός, πιστεύω θα το είχα σαν σημείο αναφοράς. Σήμερα σου φαίνεται αρκετά απλοϊκό. Σε κάθε περίπτωση η μουσική του σε ταξιδεύει.
• Michael Kohlhaas
  Με μια λέξη: φεστιβαλική. Σου αφήνει χώρο να τοποθετήσεις τον ήρωα στην εξέλιξη των γεγονότων και να αντιληφθείς όσα δε σου λέει ρητά.