Sleep(less) nights

Μου πήρε χρόνια, μη πω δεκαετίες για να αποδεχθώ τη φωνή του King Diamond. Τσιριχτή, επιτηδευμένη, περισσότερο με ενοχλούσε παρά μ άφηνε να ακούσω τα riffs. Το Sleepless Nights ήταν τραγούδι σε κασέτα από τις πρώτες που μου είχαν δώσει και περιέργως το έβρισκα από τότε τρομερό.
Πάλι καλά αϋπνίες δεν έχουμε μέχρι στιγμής. Σαν κούτσουρο πέφτω, σαν κούτσουρο σηκώνομαι. Η συνεχής κίνηση μέσα στη μέρα; Η υγρασία της Θεσσαλονίκης; Πάλι όμως υπάρχουν πολλά θέματα που σου δημιουργούν καταστάσεις και βγαίνουν μέσα στη νύχτα. Αυτό θα κάνει τον ύπνο πιο χάλια ενώ ίσως σε ξυπνήσουν. Έτσι είναι το υποσυνείδητο έτσι είναι το άγχος που κουβαλάμε. Το χειρότερο είναι που εν τω μέσω της νυκτός κάποια πράγματα φαίνονται τεράστια και ανυπέρβλητα. Σε σκεπάζουν και σε τυλίγουν. Πάλι καλά με το που σηκώνεσαι επανέρχονται στις διαστάσεις τους.

Οχρίδα - Lady of the Lake

Αυτή τη φορά το τραβήξαμε ακόμα πιο μακριά: κλείσαμε την εκδρομή μια μέρα πριν! Μας ευνόησε η διαθεσιμότητα σε δωμάτια και έτσι η αναποφασιστικότητα και πολυπραγματοσύνη μας επιβραβεύτηκε.
Από όλες τις απόψεις μιλάμε για ένα επιτυχημένο ταξίδι. Ο καιρός ήταν τέλειος. Το δωμάτιο με φοβερή θέα. Οι τιμές στον πάτο. Η διαδρομή άνετη. Αλλά αν δεν ήταν τα μέρη σούπερ, δε θα λέγαμε για επιτυχία.

Η Οχρίδα είναι μια ιστορική πόλη που αποτέλεσε σημαντικό ορμητήριο για βασιλιάδες και ιεραπόστολους. Αυτό αποτυπώνεται στις δεκάδες καλοδιατηρημένες βυζαντινές εκκλησίες και τις φοβερές τοιχογραφίες τους. Αποτυπώνεται στο επιβλητικό κάστρο και τα σημαντικά αρχοντικά. Όλα αυτά συνδέονται μέσα από τα πλακόστρωτα ανηφορικά σοκάκια της παλιάς πόλης. Η οποία παλιά πόλη έχει την τύχη να είναι χτισμένη μέσα στη φύση. Και να απλώνεται στα πόδια της η μεγάλη πεντακάθαρη λίμνη.
Για τους λάτρεις της φύσης και της ιστορίας υπάρχουν διαδρομές κατά μήκος της λίμνης. Με αποκορύφωμα το μοναστήρι του Όσιου Ναούμ με τον ιστορικό ναό και τις διαδρομές στις πηγές της λίμνης. Κερασάκι στην τούρτα o προϊστορικός οικισμός πάνω σε πασσάλους στο νερό.

Αλλά χωρίς ευ ζειν θα στεκόμασταν μόνο στην ομορφιά. Πολλά καφέ και πολλά εστιατόρια για όλα τα γούστα. Μας έπαιρνε και κάναμε μεγάλη ζωή. Εντύπωση μου έκαναν οι νυχτερινές επιλογές της Οχρίδας και ο πολύς κόσμος παντού.
Bonus η επίσκεψη στο Μοναστήρι (νυν Bitola). Μια ζωντανή πόλη με τον πεζόδρομο της και την αγορά της σαν το δικό μας Καπάνι.

ΥΓ. Επισκεφθήκαμε τη γειτονική χώρα σε μια περίοδο που έχω διαβάσει αρκετά για την ιστορία της περιοχής. Έτσι δε μου την έδιναν στα νεύρα οι γραφικότητες με τα αναμνηστικά με το Μεγαλέξαδρο και τον ήλιο της Βεργίνας.