26 Αυγούστου 2019

Varαβάς

Ο τίτλος είναι ένα από τα αναμενόμενα λογοπαίγνια που θα γραφούν με την εφαρμογή του VAR στο ελληνικό πρωτάθλημα. Το οποίο VAR το έβαλαν για να είναι πιο δίκαιο. Και που φυσικά κάτι τέτοιο δεν παίζει και η γκρίνια που δημιουργήθηκε από την πρώτη αγωνιστική είναι τόσο εκκωφαντική που μου φαίνεται θα σταματήσω να ασχολούμαι από τώρα.
Στο ελληνικό ποδόσφαιρο αγωνίζονται παίκτες που χρυσοπληρώνονται και υπάρχουν παράγοντες με μεγάλα οφέλη. Ακόμα και οι μικροπαράγοντες τη βγάζουν με τα στημένα. Οι οπαδοί είναι γαλουχημένοι με τον αυτοσκοπό της νίκης. Οι δημοσιογράφοι είναι ταγμένοι σε στρατόπεδα. Με δυο λόγια κανέναν δεν τον απασχολεί αν παίζεται ποδόσφαιρο της προκοπής αφού όλα γίνονται για τη νίκη.
«Τίνα θέλετε απολύσω υμίν; Βαραββάν ή Ιησούν τον λεγόμενον Χριστόν;». Τον Varαβά για να τη λέμε ο ένας στον άλλον ότι ευνοήθηκε. Να έχουμε ένα ακόμη αντικείμενο να ασχολούμαστε πέρα από το ίδιο το άθλημα. Άμα θέλετε θέαμα κλπ να πάτε αλλού.
Update: Από τον Αύγουστο αποκλείστηκαν οι 4 από τις 5 ομάδες στην Ευρώπη... 

7 Αυγούστου 2019

Δημιουργίες

Πολλές μουσικές ταινίες αυτή τη φορά και μπορώ να πω ότι όλες κάτι είχαν να πούνε.
  • Lords of Chaos
    Δραματοποιημένη απεικόνιση των γεγονότων στη Νορβηγία με τα φονικά και τα καψίματα εκκλησιών από μέλη των Mayhem. Εμένα μ' άρεσε. Άμα δεν έχεις επαφή με το metal μη το δεις γιατί μετά δε θα χω επιχειρήματα να σου πω.
  • The Dirt
    Βιογραφική ταινία για τους Motley Crüe. Τι να προλάβεις να δείξεις από τη ζωή τους σε μιάμιση ώρα όταν αυτοί έχουν ζήσει 10 ζωές; Μόνο sex, drugs και rock n roll.
  • Cold War
    Ένας κατεστραμμένος έρωτας πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Ασπρόμαυρο αφαιρετικό νουάρ με πολύ πολωνική μουσική.
  • The Favourite 
    Πολύς ντόρος και πολλές υποψηφιότητες για το πατριωτάκι τον Λάνθιμο. Ωραία σκηνοθεσία και ματιά σε μια απλοϊκή ιστορία εποχής.
  • At Eternity's Gate
    Είμαστε σε Van Gogh φάση. Πλέον με αυτή την χαοτική ταινία είναι σα να μπαίνουμε και στο ξεχωριστό μα και ψυχοπαθές μυαλό του. Για φαν του ζωγράφου.
  • Den Skyldige
    Είχα ακούσει καλά λόγια και δεν διαψεύστηκαν. Επί 1,5 ώρα βρισκόμαστε στο τηλεφωνικό κέντρο του 112 και ζούμε κάθε στιγμή της προσπάθειας να αντιμετωπιστεί ένα δύσκολο περιστατικό.
  • Roma
    Από τη μια δε μπορώ να πω ότι θα τη θυμάμαι μετά από καιρό. Από την άλλη σε είχε εκεί να μετακινήσε όπως η κάμερα του σκηνοθέτη και να την αντιλαμβάνεσαι μέσα από την δική σου οπτική. 
  • Mamma Mia! Here We Go Again
    Μένεις στα τραγουδάκια και τα ωραία ελληνικά τοπία. Από κει και πέρα τίποτα.
  • The Disaster Artist
    Σε καμιά περίπτωση δεν τη βρήκα διασκεδαστική κωμωδία. Αλλά ούτε και έλεγα πότε θα τελειώσει γιατί όσο προχωρούσε βελτιωνόταν.
  • Entre dos Aguas
    Κουραστικό. Η ζωή σε μια υποβαθμισμένη περιοχή της Ισπανίας. Πολύ κουραστικό και φεστιβαλικό.
  • Un cuento chino
    Απλοϊκή ιστορία. Καλούτσικη για φεστιβάλ αν και την είδα στην τηλεόραση.
  • Bohemian Rhapsody
    Την περίμενα και πιστεύω πως άξιζε η τόση αναμονή. Ίσως δεν πέρασε το σημείο που θα την κάνει μνημειώδη αλλά ξεχείλιζε τόσο από το ταλέντο του Freddie Mercury που δεν υπήρχε στιγμή που να μην την απολαύσεις.
  • Red Sparrow
    Κατασκοπευτική ταινία με τη Ρωσία στο ρόλο του κακού. Ανατρεπτική σε στιγμές και τη Jennifer Lawrence να τα δείχνει όλα.

4 Αυγούστου 2019

Ιανός

Αν πεις σε κάποιον ότι πριν 20 μέρες πήγες στους Slayer και προχθές ήσουν στον Πάριο, θα πει ότι είσαι διχασμένη προσωπικότητα. Δεν θα πω τα κλασσικά ότι "η μουσική είναι μία, καλή μουσική υπάρχει σε όλα τα είδη κλπ" καθώς μόνο το metal είναι καλή μουσική :P
Στο πατρικό μου δεν υπήρχε κάποια μουσική κατεύθυνση. Ραδιοφωνάκι και τηλεόραση. Έτσι από τη μια το αυτί είχε μάθει στις ελληνικές μελωδίες ενώ από την άλλη δε προκρινόταν κάποιο. Αποτέλεσμα ήταν εκεί στην εφηβεία να επιλέξω εγώ τι με τραβάει και μ αρέσει.
Πολλές φορές αναφέρεται ότι υπάρχουν ξένα συγκροτήματα που στην Ελλάδα τα έχουμε πολύ ψηλά ενώ έξω υπάρχει μέτριο ενδιαφέρον. Κατά τη γνώμη μου αυτό έχει να κάνει με τη μουσική μας παιδεία. Θέλουμε-δε θέλουμε από μικροί μεγαλώνουμε με τις ελληνικές μελωδίες. Είτε είναι του έντεχνου είτε του λαϊκού είτε του ελαφρολαϊκού. Έτσι στη συνέχεια, έστω και υποσυνείδητα η μουσική μας κατεύθυνση θα επηρεαστεί. Όπως και οι ωραίες μελωδίες που ακούγαμε από μικροί δε μπορούν να μας εγκαταλείψουν.

Σημείωση: "Στο διπλανό τραπέζι, ένας θεός με παίζει"