Μου το έφεραν δώρο και ξεκίνησα λίγο λίγο να το διαβάζω. Η αυτοβιογραφια ενός αθλητή έχει αξία σε όσους τον παρακολουθούσαν και ειδικά στη νεαρή ηλικία τους ηταν κάτι σημαντικό. Αντικειμενικά πάντως, ο Παναγιώτης Γιαννάκης είναι από τους σημαντικότερους ανθρώπους του ελληνικού μπάσκετ.
Δεν θα αναφερθώ στη δομή, στο λογοτεχνικό ενδιαφέρον και το πόσο σε κρατάει. Το ζήτημα είναι να κρατήσεις από τη ζωή ενός τέτοιου ανθρώπου τα σημαντικά για εσένα. Μέσα από τις αναφορές σε κορυφαία γεγονότα και την προσέγγιση του, ίσως δεις κάποια πράγματα διαφορετικά.
Αυτό όμως που δε μου άρεσε ιδιαίτερα είναι η σχετικά μικρή αναφορά στα χρόνια του στον Άρη. Γιατί εκεί έζησε τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη μπασκετική του περίοδο. Η Εθνική παίρνει το χρόνο που της αξίζει αλλά οι αναφορές στις άλλες ομάδες που βρέθηκε (είτε ως παίκτης είτε ως προπονητής) είναι δυσαναλογες με τα χρυσά χρόνια στον Άρη.
