Πέρασαν 23 χρόνια (ολογράφως εικοσιτρία) από τότε που είχα δει τους Blind Guardian. Η αλήθεια είναι ότι από τότε με δυσκολία με κράτησε κάποια κυκλοφορία τους και έμεινα στα παλιά. Και αποζημιώθηκα με ένα επικό live.
Μπαίνοντας στο χώρο εντυπωσιάστηκα από το πόσο πολύ κόσμο είχε (κα από πόσοι φορούσαν καινούργιες μπλούζες Iced Earth). Οι Ashes of Ares με υποδέχθηκαν με το Dark Saga και η συνέχεια περιελάμβανε ολόκληρο το δίσκο. Πολύ δυνατός ο Barlow που τον είχα δει με τους Iced Earth to '99 στην Υδρόγειο. Ακόμα θυμάμαι το στριμωξίδι και την ασφυξία, που βγήκα να πιο 2 κανάτες νερό μετά τα πρώτα τραγούδια. Δε μου έλειψαν εκείνες οι συνθήκες αλλά όταν στα 15 μέτρα από τη σκηνή που βρισκόμουν, δίπλα μου έπιναν χαλαρά μπύρα, ε σε πιάνει μια απογοήτευση. Ωραία απόδοση, νοσταλγική και με μια εμφάνιση του Gus G, που έχει γίνει λίγο μαϊντανός (τι breaking the law).
Στην ώρα τους και οι Guardian και έκαναν έμπα με τραγούδια από την πρόσφατη δισκογραφία τους, τα οποία αν και δε μου είπαν κάτι, σε μέρος του κοινού μίλησαν. Όταν άρχισαν όμως τα 90s απογειώθηκε η φάση. Και κάπου εκεί άρχισε η ψιχάλα που στο Bard Song έγινε βροχή. Ούτε σκηνοθετημένο να το είχαν :) Έλα που όμως το PA τα τίναξε και ξεκινήσαμε το Valhalla ακαπέλα! Επανήλθε όμως γρήγορα και έκλεισαν με Mirror Mirror και Lord of the Rings. Τι άλλο να ζητήσεις σε ένα γεμάτο δίωρο σετ;
Τόσο ο Barlow όσο και ο Hansi ήταν πολύ επικοινωνιακοί και σε συνδυασμό με τις συνθήκες, συνέβαλαν στο να θυμόμαστε αυτό το live μετά από καιρό. Now you all know the bards and their songs
