Ρωτάω συναδέλφους, συνεργάτες, μαθητές που θα πάνε τα Χριστούγεννα. Άλλη θα πάει στη Βασιλίτσα, άλλη στις Σέρρες, άλλος στην Αυστρία, άλλος στην Έδεσσα και τα Γιάννενα, άλλοι θα έρθουν Θεσσαλονίκη. Μια χαρά θα περάσουν. Τι γίνεται με μας όμως; Πάλι εδώ θα τη βγάλουμε. Αυτό είναι το σίγουρο. Και πολύ πιθανό είναι να μην κάνουμε τίποτα περισσότερο παρά να πίνουμε καφέδες και να τρώμε όλη μέρα. Δεν είναι και το ονειρικό σενάριο αυτό. Άσε που θα είμαστε και μείον ένα (για λίγους αυτό).
Άντε καλά Χριστούγεννα σε όλους και ελπίζω να κάνετε κάτι διαφορετικό και να μην σας πάρει από κάτω.
ΥΓ Ο παντρεμένος Ζιαμπαράκος ήταν να ανέβει Οκτώβριο-Νοέμβριο. Όσο τον είδατε εσείς άλλο τόσο τον είδα και γω.
19 Δεκεμβρίου 2007
Nightmare before Christmas
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Η πρόσκληση για το "Κάντο όπως ο Harris - Ατελείωτο gallop σε τρεις νότες" ισχύει και ισχύει για ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ φορά. Θα έχεις να θυμάσαι ότι ξεκίνησες να μαθαίνεις μπάσο...
Μήπως όλοι αυτοί πάνε στα "χωριά" τους; Γιατί δε νομίζω ότι θα πάνε "διακοπές".
Επίσης έχω βαρεθεί κάθε χρόνο να παρακαλώ για "σκι" οπότε όποιος θέλει να μου πει.
Αλλά αν είναι μη το ένα όχι το άλλο, τότε και στη, Αυστρία να πήγαινε κάποιος πάλι τα ίδια θα έκανε, δηλαδή ατελείωτο φαΐ :@ :#@
ayta egrafes perisy
Πριν μια βδομάδα έλεγα να ανεβάσω ένα αρθράκι αλλά επειδή στο προηγούμενο post υπήρχε ζωηρή κίνηση το άφησα. Αυτή τη βδομάδα έπεσε πολύ δουλειά και όχι να γράψω κάτι δεν πρόλαβα αλλά ούτε να δω κανέναν άνθρωπο. Και η επόμενη μια από τα ίδια φαίνεται. Πολλές ώρες δουλειά, χαρτιά για κάτι προκυρήξεις, ένα μεγάλο μπέρδεμα με τα ασφαλιστικά, τι ωραία που κυλάει ο χρόνος :@
Μέσα σε όλα αυτά έρχονται με το ζόρι τα Χριστούγεννα. Από το Νοέμβρη άρχισαν να στολίζουν. Για να ξεχωρίζει και να έχει αξία κάτι ρε παιδιά καλό είναι να μην το ξεχειλώνουμε. Ωραία θέλετε να κονομίσετε αλλά μην το ξεφτυλίζουμε. Αυτό που αξίζει εκείνη την εποχή, η οποία θα έρθει σε καμιά 15αριά μέρες, είναι το χριστουγεννιάτικο κλίμα. Ούτε τα λαμπιόνια ούτε και τα εμπορεύματα φτάνουν να τα δημιουργήσουν. Απλά η αίσθηση ότι οι δίπλα σου χαμογελάνε λίγο περισσότερο, ότι έχεις κάποιον άνθρωπο που αγαπάς κοντά σου. Λίγη υπομονή ακόμα
Δημοσίευση σχολίου