Δεκάεξι συναπτές μέρες είχαμε ματς καθημερινά. Δε μας χάλασε αν και μας δυσκόλευε λίγο τις βραδινές εξόδους. Επειδή όλοι μιλάνε για το Euro και πάνω-κάτω επαναλαμβάνονται, ας πω κάτι ελαφρά διαφορετικό επ αυτού.
Buffon o αγκαλίτσας. Σε όποιο ματς έπαιζε η Ιταλία ο τερματοφύλακάς της δεν έχανε την ευκαιρία να χαρίσει μια αγκαλιά στους αντιπάλους. "Έχασες το γκολ, έλα δω να του δώσω μια αγκαλιά"
Αργή κίνηση. Βοηθάει για την εξαγωγή συμπερασμάτων αλλά οι σχολιαστές πρέπει να καταλάβουν ότι η επαφή που φαίνεται εγκληματική στο replay, μέσα στο ματς μπορεί να ήταν απλά ένα άγγιγμα.
Σχολιαστές. Παλιότερα ήταν ο Μαυρομάτης, ο οποίος πετούσε κάτι μαργαριτάρια. Τα τσουτσέκια που είναι τώρα πέρα από τις κλασσικές μπαρούφες (ακούνε τι λέει ο προπονητής, καταλαβαίνουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις του) είναι εντελώς εκτός κλίματος. Φέρτε πίσω το μέγιστο Θεοφιλόπουλο να γουστάρουμε.
Τουρκία. Τους έχει ανοίξει ο κώλος και εύκολα καταλαβαίνουμε το γιατί...(περιμένω επιθέσεις από Τούρκους hacker). Πάντως εύχομαι να αποκλείσουν τα πουσ**άκια τους Γερμανούς.
23 Ιουνίου 2008
Visions of Euro
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Kirmiziiiii beyazzzzzz
en buyukkkkk Turkiyeeeeeeee
Όπως είπε κι ο Gary Lineker, "Ποδοσφαιρο ειναι ενα αθλημα που παιζεται με 22 παικτες, 2 ομαδες, μια μπαλα και στο τέλος κερδιζει παντα η Γερμανια!!!"
Καλή τύχη στη Ρωσία πλέον, αντε γιατι μας τα πρήξανε γαλλοι, πορτογάλοι, ιταλοί, ισπανοι και άλλοι με τις σουπερ ντούπερ ομάδες τους που τελικά δε μπορούν να πάρουν τα πόδια τους.
Καλή μπαλίτσα να δούμε και να μην το πάρουν οι υπερόπτες
Δημοσίευση σχολίου